Portakal Çiçeği

İyi Uykular Dünya

16 Mart 2020

Yazı: İyi Uykular Dünya | Yazan: Sıla Malik

Şu son birkaç yıldır ülkede ve dünyada yaşanan, canımızın yanmadığı, üzülmediğimiz olayların sayısı bir elin parmaklarını geçer mi? Merak ediyorum.

2019 yılından insanlık olarak resmen kurtulmak istedik. Sayıların yaşadığımız olaylarla ilgisi varmış gibi varsaymayı tercih ettik.
Haksız da değildik. Yeni başlangıçlara gebeydi 2020 yılı. Güzelliklerle gelsin istedik. Daha ocak ayı bitmeden neredeyse 2019 yılının tüm kötü olaylarını yaşamıştık.

Dünya’ya verdiğimiz zararın farkında olmadan birilerini, bir şeyleri suçlamaya devam ettik. Kurtarmak adına hiçbir adım atmadık ama.
Hükümetler çözüm bulamıyor, mantıklı gerekçeler ise hiç sunmuyorlardı.

Başta ülke ülke yaşandı sorunlar.

Canı yanan aman dedi; diğer ülkeler ise acıyı paylaştıklarını bildirdi. Paylaştılar da. Sosyal medya hesaplarında milyonlarca gönderi vardı. Ama ateş düştüğü yeri yaktı her zamanki gibi. İnsanın başına gelmeyince ne kadar empati yaparsa yapsın, dediği, yaptığı az kalıyor. Yapma gibi duruyor.

Perşembeden beri halkın bir kısmı panik içinde marketlere koştu, bir bölümü sakin kalmanın önemini tüm mecralardan duyurmaya çalıştı. Sokaklardaki araba sayısı arttı. İkili ilişkilerde temasları minimuma indirmeye özen gösterilmeye başlandı. Okullar tatil edildi. Online eğitim söz konusu. Hatta ben hocalarımdan ilk online ödevlerimi aldım bile.

Ve bu durum diğer ülkelerde farklı değil.

Garip bir kaosun ortasındayız. Bir nevi savaş halindeyiz. Fakat bu sefer karşımızda eli silahlı birileri yok. Saflar değişti. İnsanlık olarak nereden geldiğini bile tam kestiremediğimiz bir virüse karşı savaştayız.

Peki bu Dünya’nın intikam alma şekli olabilir mi?

Verdiğimiz zararın hesabını ödüyor olamaz mıyız? Dünya sanki kızgın insanoğluna. Hoş kızmaması daha garip olurdu ya. Suları kirlettik, ozonu deldik, ormanları yaktık, canlıların neslini tükettik.

Bunları yaparken yanlış giden şeyleri fark edip durmak istediğimizde ise birlik olamadık. Belki de tam anlamıyla anlayamadık birbirimizi.
Şimdi de tüm dünyaya yayılan virüs var. Önlemleri alıp, panik yapmamak en doğrusu. Ancak şunu düşündürmüyor da değil.

Doğa Ana, Dünya, bu kadar kızgın olabilir mi bize?

Bencilliğimizi kazıyıp götüren, hepimizin, dünya üzerindeki 7 milyar insanın gerçekten aynı şeyleri hissederek ve deneyimleyerek yaşadığı tek olay bu çünkü. Dünya’nın bir ucundan diğerine benzer önlemler alınıyor. Önünde sonunda ortak hareketler sergiliyoruz.

Umarım bu “tehlikeli” durumun biz insanlığa öğrettiği bir şey olur. Umarım bu günler çok can yakmaz ama bize faniliğimizi ve çaresizliğimizi öğretir. Belki bu sayede birlik olup verdiğimiz zararı onaramasak da azaltırız. Umarım insanlık olarak bizi uyandıracak son kabusumuzu görüyoruzdur.

Bunlar son alarmlarımız. Artık uyanmamız gerek.

Sıla Malik

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

No Comments

Cevap Yaz

Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
Girne Antik Liman
Girne Antik Liman
Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan