Üçüncü Göz

Gördüğüm Ay Olsun İsterdim

13 Temmuz 2020
Yazı: Gördüğüm Ay Olsun İsterdim | Yazan: İlayda Oylum Güleryüz
Gecenin körü, birçok aydınlanmanın başıymış anladım.

Ben müziği son ses açmış gidiyorken, ışığı gözümü aldı. O saatte benden başka birinin sokakta olması beni tedirgin etti. Yavaşladım, bir tur daha atmayı düşündüm, durdum, geçtim.

Ben bu saatte gezmekten geliyorken, o adamın orada öylece tepe lambasını gözüme sokan gerçeklerden utandım, yerin dibine girdim. Bu seferde yerin metrelerce altındaki insanlar geldi aklıma. O sıcaklık ve yer kürenin ağırlığı insanın çalışma şartlarının imkansızlığı.

Bahsettiğim kişi başındaki lamba ile çöpü karıştırıyordu. Sokağın daha başına gelmeden gördüm. Ya beni takip ederse cümlesi hemen geldi başıma. O ışıkta ancak bu cümlenin gelmesi nasıl da talihsizce Ozan Önen‘in Babam Beni Şah Damarımdan Öptü kitabında okumuştum; sokağında aç, çöp karıştıran yoksul insan bulunurkenki durum ile ilgili bir bölüm, oraya gidip sığındım.

Değişmedi/m.

Benim görmediğim gerçeklik benim gözüme bir kere kaçtı. Ağlayamadım. Utancım, boğazımda inci gibi dizildi. Kimisinin ayranı yok içmeye sözleri de birbir kulağıma geliyordu kurşun gibi.

Hayatın bu noktasında dahi kendi güvenliğimi sorgulatan dünyanın içinden kendi dünyama çekildim. Gecenin körü insanın iç görüşünün açılmasına şahit oldum. Eve gelince uyudum, uyuttum kendimi. Kim nereye gitti, nereden geldi, bilmiyorum o gece. Birçok duyguyu bir anda yaşadığım için de kalakaldım. Ne yapsak da böyle olmasa diye için için geçirdim, harekete geçelim istedim.

Sizce ne yapsak olur?

Bir nebze nasıl şerbet olur bu doğadaki meyveler. İnsanın tohum olduğu ve herkesin birbirine karşı sorumluluğunun olduğunu düşündüğüm bugün; geldim, kendime. Ara ara geldiğimi farkettiğim yerde, durdum, baktım, gördüm. Farları söndürdüm, evime çıktım, 2 tane yastığımla uyudum.

O bey nerede, nasıl, ne yaptı, bilemediğim için, sabahleyin cümleler döküldü içimden. Bu sabah bu kelimeleri yüzüme çarparak yıkadım yüzümü. Bazen böyle yıkarım, hem işler hem temizler diye de düşünürüm.

Siz böyle durumlarda neler yapıyorsunuz?

Neyi değiştiriyor bu görmek sizde? Neye iyi geliyor ya da gelmiyor? Bir şeyleri görüyor ve görmezden mi geliyoruz? Bu bize iyi gelen bir şey mi?

Yazarların bir görevi de gördüğünü yaşarcasına anlatmak ve toplumun konu ile ilgili farkındalığına ışık tutmak değil mi? İşte o yüzden yazıyorum bunları, bunları yazmasam yazacağım tatil köşesi meselesi de ayrı. Canımı sıkıldı da işte, bu yazı çıktı şimdi.

Karma karışık dünyanın kopan inci tanelerini gördüm dün gece. Siz de görün istedim.

İlayda Oylum Güleryüz

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

No Comments

Cevap Yaz

Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
Girne Antik Liman
Girne Antik Liman
Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan