Tensel yaşamımda hiç uçağa binmedim ama tinsel yaşamımda… O farklı bir öykü!
Süzülürken
Gökyüzünde süzülürken gördüm onu ve ayaklarım kendiliğinden işledi, algılarım kontrolümden öteydi, merdivene doğru her adımı zevkle adımladım, her basamağı, merdivene ulaştığımda, hayranlıkla attım ve uçağın kapısı bana açıldı. Harikulade!…
İçerisi bir düş bahçesinden öteydi, yalnızca benim için döşenmişti ve kanımda akan tüm renklerin tek bir beden olduğunu gördüm orada, inanılmazdı. Her rengi gördüm üzerinde ama kırmızıydı, dağ çileğiydi benim için, varlığım adandı onun için. Dudaklarımdaki nemi duydum kanımın tadını dişimde, dilimde. Harikulade!…
Tenimde Saklı
Yüreğimi soldu sanmıştım, acımı tenimde saklamıştım. Tinim gösterdi bana gerçeğin düşsel görüntülerini. Gözlerindeki gökkuşağını sundu bana dağ çileği. Yaşamımın küçük ve sevgi dolu bir mutluluğu vardı yaşamda çok tatlı bir salkım. Ama orada, o anda yaşadığımın ayırdına vardım, yeniden, nice andan, zamandan sonra. Harikulade!…
Gölgesinden sakındığım yıldızlarım var benim, kendi evrenimde. Evet, gece göğümün parlak yıldızları ve yıldızların da gölgesi var. Ellerini tuttum ışık varlığının, el ele çıktık gece göğünün altına, yıldızlarım kavuştu yıldızlarıyla. Gölgelerden kaçınmadım, sakınmadım. Bütünleşti yıldızlarımızla birlikte gölgelerimiz de, o gece göğünün altında, dağ çileğim! Harikulade!…
Gece Göğünde
Kanımın akışını duydum bakışlarında, bana, masumluğuma masumluğuyla bakışlarında. Sıcaklığıma tiniyle akışını duydum, ışığımın renklerinde yanışını, renklerinin ışığımda kıvranışını tinlerimizin gece göğünde, dağ çileği! Harikulade!…
Uzak kentler
Elleri ellerime değdiğinde, uzak bir kentten daha uzak bir kente gitmekteydi benim tensel var oluşuma. Başkalarına soracak olsaydık yan yana değildik asla. Anlarlar mıydı bilmem, sormadık da! Elleri ellerime değdiğinde içime serince bir sıcaklık aktı, Adalar Denizi’nin imbat rüzgarları. Harikulade, harikulade, harikulade, dağ çileğim!…
Armağan olmak birbirine
Derinlerime ulaşan bir armağan tensel evrenin, evrenden yaşlı olan yıldızından bu duygu, bu var oluş bana, o bana ben ona! Gözlerinden nice romanlar okudum, şiirler. Ruhumun en derin şarkısını duydum ellerinden. Harikulade!…
Adlardan azade
Tanımlamadım, çalışmadım da. Adlandırmadım, düşünmedim de adlandırmayı, yalnızca duydum tinimin uçuşunu gökyüzünde ışıkla ve renklerle. Harikulade, harikulade, harikulade, dağ çileği!…
O uçuşla bütünleşti yüreğim.
Sevi ve ışık ile!…
Atakan Balcı
No Comments