Şimdilik

– Söylediğin kitabı okudun mu?
– Şimdilik erteledim.

– Hani aklında bir iş vardı ya, nasıl gidiyor girişimler?
– Şimdilik duruyor.

– Taşınıyor musunuz?
– Şimdilik buradayız.

Gibi uzayıp giden bir listede muhakkak herkesin kurduğu içinde “şimdilik” kelimesi geçen bir cümle vardır.

Hayatta, son nefese kadar istenilen ve hayali kurulan şeyler olur. Kimileri gerçekleşir, kimileri gerçekleşemez ve bu gerçekleşemeyenler kaç yaşına gelinirse gelinsin insanın içinde kalır.

“Şimdilik” kelimesini çok sık kullananların gönlü de aklı da gerçekleşememiş hayallerle doludur. Bu kelimeyi çok kullananlar, aslında hayalleri en güçlü olanlardır. Güçlü hayalleri için en doğru zamanı bekleyenlerdir. En doğru zaman demek, şartların en uygun olduğu zaman demektir onlar için. Maddi-manevi her şeyin rayına oturmuş olması demektir. Oysa ki hayat öyle inişli çıkışlı bir yolculuktur ki böyle bir zaman dilimine denk gelmek çok zordur. Belki birçok şart belli bir zamandan sonra istenilen hale gelir ama o zaman gelene kadar bireyin fiziksel olarak enerjisi düşer. Bu da motivasyon eksikliğini tetikler. Sonra da geç kalmışlıktan kaynaklanan pişmanlıklar, “Ah şunu da çok istiyordum ama olmadı” şeklinde konuşan iç sesler gelir. Ömrün sonuna kadar da devam eder bu duygular. Artık hayatı tekrar yaşama şansı yoktur. Kaçırılan fırsatlar kaçırılmıştır artık.

Ne Yapmalı?

Bir yerden başlamalı. Her şeyin istenen şarta gelmesi beklenmeden bir yerden başlamalı. Hayallere ulaşmak için bir adım atmalı. İçinde bulunulan şartlar neye, ne kadar izin veriyorsa o ölçüde adım atılır, küçük adımlardır bunlar belki ama sonuçta adımdır. En doğru zamanı beklemenin mükemmeliyetçi tavrıyla istekleri ertelemek zaman kaybetmektir oysa bir yerden başlamak zamanı değerlendirmektir. Zaman değerlendirildikçe, şartlar şekillenir ve en ideal haline gelmese de en iyiye yaklaşır.

Adım atmaya başlayan insanlar, şartlar iyileştiğinde de hiç adım atmamış insanlara kıyasla daha önde olurlar. Hayal ve isteklerine biraz daha yakınlaşmışlardır.

Tabii ki her zaman hayallere hayal edildiği şekilde ulaşılmayabilir. Ama denemiş olmak insanın içinde açılacak olan yaralara engel olur. Ömür boyu “Acaba yapsaydım nasıl olurdu?” sorusunun önünü keser, “keşke”lerin az olduğu bir hayat yaşanır.

Hiçbir Şey İçin Geç Değil

Farkındalık için hiçbir zaman geç değildir. İnsan, yaşadığı müddetçe hayattan bir şeyler ister ve her zaman yapılabilecek bir şeyler vardır. Bazı şeyler zamansızdır. Eskiden belki “şimdilik beklesin” denmiştir ama hiçbir zaman “artık geçti” denilmeyecek şeylerdir. Herkes içindeki zamansız isteklere ulaşmalıdır ve bu yolda bir şeyler yapmalıdır.

İstekleri bekletmemek gerekir. Doğru zaman bir şeylerin tamamlandığı zaman değildir. Doğru zaman “şimdi”dir. İsteklere ulaşılır ya da ulaşılmaz ama zaten insanları mutluluğa ulaştıran isteklerin salt sonuca ulaşmış hâli değil, istekler için harcadığı enerjidir.

İnsanları tek yormayan koşu, erken ya da geç demeden isteklerin peşinden koşulan koşudur.
 
 
Nalan Erpolat