Gamlı Hazan

Büyü

24 Kasım 2022

Yazı: Büyü | Yazan: Mehtap Uğur

Yüzüklerin Efendisi hayatım boyunca -ki yarıyı geçtim çoktan- en sevdiğim dizi oldu. “Neden?” diye düşündüm geçenlerde. Hoş daha önce de kafa patlatmıştım. Neden Harry Potterlar var? Ya da neden mitler, efsaneler bu kadar içimizde? İlla ki bir sosyoloji uzmanı ve bir psikolog çok daha iyi anlatır.

Peki ya ben? İyi sona inanışım mı, kahramanlara özlem mi? Ya gerçek hayattaki gizli kahramanlar?

Yığınla var. Superman değil dediğim. Beni anlayanlar bilirler. Gandalf’tan, Aragorn’dan bahsediyorum size sessizce. Hayat böyle bir şey mi? Hep kahraman mı lazım? Ya da rutin o kadar saçma bir şekilde sıkıcı ve çaresiz ki… Öyle çaresizce köleyiz ki düzene bu kurgu hipnozluyor bizi, sırf biz çoktaaaan gönüllü olduğumuz için. Bilmiyorum. Samimiyetle söylüyorum bilmiyorum.

Üç veya daha çok okudum, sayısını bilmediğim kadar izledim. 13 yaşında kızım Harry Potter repliklerini ezbere biliyor. Demek ki yaşla ve inançla ilgili değil.

Ne o zaman?

İyinin her zaman kazanacağına olan umut mu benimkisi? Ne? İnsanla mı ilgili?

İnsan bu seride en zayıf halkaydı bence. Hâlâ da öyle düşünüyorum. İnsan gelmiş geçmiş en zayıf halka. En zavallı, en korunası, en gelişmesi gereken. Ne derseniz deyin. Eski adetlerden, düşüncelerden, şamanist kalımlardan bugüne. Ne bulursanız yazın, beraber bakalım.

Ben hala Frodo’nun aslında kim olduğunu, Aragorn’un ne olduğunu ve aşkın ölümsüzlükten ve doğaya seslenen bir prenses olmaktan daha önemli olup olmadığını sorguluyorum. Bence değil o ayrı.

Ya da en güzel şey mi umut? Umut mu bize verdiği? Hep güzel olacak mı en sonunda? İnanırsak, iyi olursak ve çabalarsak? Hep iyiye, doğru olana ulaşacak mıyız? Arwen’in saf aşkı, saf, temiz, güçlü ve dik duruşu. Direnen, acıyan, kanayan halleri.

Her aşk böyle değil midir? Mutlu sonlu aşklara hasret değil miyiz? Tuhaf bir hasret ve yürek açlığıyla seyretmiyor muyuz eski Türk filmlerini? Onlar da bir çeşit büyü filmi değil mi? Tabanı aşkla döşenmiş, üstü Galadriel’in ışığıyla kutsanmış? Hep bu aşkı, adanmışlığı aramadık mı? Ne eksik ki hayatımızda?

Bu yazı uzar gider.
Uzar.
Sizin uzayan yorumlarınızı bekliyorum.
 
 
Mehtap Uğur
 
 

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

1 Comment

  • Yanıtla Şen Sevgi Erişen 25 Kasım 2022 at 23:00

    “Hep bu aşkı, adanmışlığı aramadık mı? Ne eksik ki hayatımızda?”
     
    Ne güzel bir özet olmuş bu cümleler.
     
    Zaman, mekan değişse de “insanlık halleri” değişmiyor gibi geldi bana da… Değişmiyor, hatta aradığımız şey; sevmek sevilmek, ilgi görmek ve aşkı tatmak ❤️💕☀️🌻

  • Cevap Yaz

    Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
    Girne Antik Liman
    Girne Antik Liman
    Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan