İçimdeki Sesler

Büyük Felaket

1 Mart 2023

Yazı: Büyük Felaket | Yazan: Demet Albayrakoğlu

Kalbim sizinki gibi mideme kadar asık… Büyük bir felaketin ardından ne düşüneceğimizi, ne söyleyeceğimizi, ne hissedeceğimizi bilemez bir vaziyetteyiz. Bizleri oldukça zorlayan farklı olayları, o kadar üst üstte ve ağır yaşadık ki… Deprem felaketi de ayrı bir yıkım oldu bizler için. 11 ilimizdeki insanların yaşadığı şoku, dramı, çaresizliği ve ümitsizliği tahayyül etmek çok zor.

Bu acı tablodaki tek tesellimiz, bir yürek olabilmemiz.

İnanın, sadece ve sadece bu hisse sığınıyorum. Tabii ki hepimiz, elimizden ne geliyorsa yapmaya, destek olmaya çalışıyoruz. Oysa kayıplarını geri getirebilecek güç hiçbirimizde yok. Teselli cümleleri ise… Söylesenize; sevdiklerini, komşularını kaybeden, evleri yıkılan insanlara ne diyebilir, nasıl avutabiliriz? Hele ki enkaz altında soğukta saatlerce kurtarılmayı bekleyen ama kurtarılamayan insanların acısını kim nereye sığdırabilir?

Çocuklarını kaybeden ancak hayatta kalmayı başarabilen bir anneyi mi yoksa anne ve babasını kaybeden, hayata bacağı ampüte edilerek tutunabilen bir çocuğu mu düşünmek daha ağır gelir yüreklerimize?

Bizler bu haberleri televizyonda seyrederken ağlamaya başlıyor ve günlerce kendimize gelemiyoruz. Peki ya onlar? Hayatlarının olağan, alışagelmiş düzenlerini bir gecede kaybeden, müthiş bir hüznün ve çaresizliğin içerisinde neler yaşadıklarını, şu anda neler hissettiklerini hangimiz bilebiliriz ki?

Hiçbir şey televizyonlarda göründüğü gibi değil.

İşyerinde, deprem sonrası yaptığımız duygu paylaşım toplantısında, gönüllü çalışmaya giden iki öğretmenimizin gözlerini unutamıyorum. Bu toplantıda, isteyenlerden deprem sonrasında yaşadıklarını ve hissettiklerini paylaşmaları istenmişti. Bahsettiğim bu 2 öğretmenimiz ise sessiz kalmıştı. Gördükleri, yaşadıkları, yaptıkları, yapamadıkları akıllarında kazılıydı belki ama dile getirmek istemiyorlardı. Sadece biri, “Hiçbir şey televizyonlarda göründüğü gibi değil” demekle yetinmişti. Çaresizlik, ümitsizlik, karamsarlık ve endişe içerisinde boğulan insanlarız artık biz.

Kapalıyız, cenazemiz var.

Depremin hemen ertesi günü, alışveriş yaptığım o küçük manavın önünden geçerken “Kapalıyız, cenazemiz var” notunu okuduğumda içimin cız edip yanaklarımdan süzülen yaşları fark ettiğimde hepimizin birbirimize bir şekilde bağlı olduğunu hissetmiştim. 1 hafta sonra zayıflamış, avurtları çökmüş olan o manava başsağlığı dileyip, ağlayarak, elimde tuttuğum o saçma sapan brokoli poşeti ile işyerine doğru yürüdüğümde de aynı şeyleri hissediyordum.

Yangının İçinde Kalmak

Kayıplar yaşamak, alevlerin içerisinde kalmak gibi bir şey. Yangının tam orta yerinde için için yanmak. Kaybı yaşananın arkasında kalmak o kadar zor, o kadar güç ki… Kelimelere dökebilmek ise daha da zor. Ateş, gerçekten düştüğü yeri yakıyor. Hiçbir söz, kurulan hiçbir cümle size avuntu vermiyor. Sarf edilen teselliler, içinizdeki yaranın yakınından bile geçmiyor. Herkes, yüreğindeki derin acıyı yalnız yaşamak durumunda. İnkar, öfke ve kızgınlık duygularının ardından yapılan çokca sorgulamadan sonra gelen tevekkül duygusu ile birlikte, her zaman yüreğinizde olacak olan, üstü kabuk tutmuş yaranızla birlikte yaşamayı öğreniyorsunuz işte.

Daha önce deprem felaketini yaşamış, kayıpları olanları düşündüğümde de içim sızlamaya devam ediyor. Onların da acılarının tazelendiğini ve acılarını tekrar tekrar yeniden yaşadıklarını düşünüyorum. Nitekim, bu durumda olan çok sevdiğim dostlarım da var. İnanın, deprem olduktan çok zaman sonra onları arayıp hatırlarını sorabildim. Herkes için dayanması çok zor olan bir sürecin içinden geçiyoruz.

Depremde hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet, geride kalanlara sabır ve güç diliyorum. Can siperane yardıma koşan herkesten Allah bin kere razı olsun.
 
 
Demet Albayrakoğlu
 
 

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

2 YORUMLAR

  • Yanıtla Şen Sevgi Erişen 1 Mart 2023 at 10:41

    Demetcim, böyle ani gelişen sarsıcı bir olayın ardından duygularını paylaşmış olmana çok sevindim. Onları ifade etmek de kolay değil. Ama ilk anda yapılacak en şifalandırıcı konuşmalar gerçekten içimizden akan hislerimizin ifadeleri. Olan biteni yargılamadan akışta olman bana çok samimi geldi. Sağ ol.
     
    Sevgiler

    • Yanıtla Demet Albayrakoğlu 1 Mart 2023 at 14:05

      Şen Hanımcım, asıl ben samimi yorumunuz için teşekkür ediyorum. Kelimelere dökmeye çalıştığım hislerimin size geçebilmesine memnun oldum. Kalbimden akanları paylaşmaya çalıştım sizlerle. Sağ olun.

    Cevap Yaz

    Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
    Girne Antik Liman
    Girne Antik Liman
    Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan