Bayramlık

* Yazıyı yazarının sesinden dinlemek için alttaki ses dosyasını tıklayabilirsiniz.

1 bayram sabahı olmalı insanın. Bulutların en beyazıyla yüzünü yıkadığı, o güne dek gördüğü en parlak güneşle saçlarını kuruladığı.

1 bayram havası olmalı insanın. İçinde, ferah ve aydınlık 1 güne başladığını hissettiren 1 coşku taşıdığı.

1 bayram telaşı olmalı insanın. Oradan oraya koşuşturmalı, elinin ayağının, aklının fikrinin birbirine karıştığı.

1 bayram temizliği olmalı insanın. Evini sirkeli, çamaşırlarını küllü, ruhunu ve bedenini şifalı sularla arındırdığı.

1 bayram duası olmalı insanın. Okudukça daha da anlamlanan; sevginin, barışın ve birlikteliğin gözlerini doldurduğu, var olmanın tarifsiz güzellikteki değerinin kutsandığı.

1 bayram nefesi olmalı insanın. Deriiiiin derin çektiğinde ciğerlerine, sağlıkla hayatta kalmanın önemini 1 kez daha hatırladığı.

1 bayram kokusu olmalı insanın. Sürünüp tüm bedenine, esintisini bütün hücrelerine sızdırdığı.

1 bayram huzuru olmalı insanın. Şükretmenin tüm anlamlarını içinde barındırdığı.

1 bayram neşesi olmalı insanın. Gülümsemesinin yüzünden taştığı, gittiği her yere bıraktığı; ellerinden, yanaklarından, gözlerinden öptüğü herkese bulaştırdığı.

1 bayram şarkısı olmalı insanın. Bağıra çağıra söylediği. Söylerken 2 yana sallandığı. En kıymetlisiyle el ele tutuşup kendi etraflarında dönerken kahkahalar attığı.

1 bayram çocuğu olmalı insanın. İçinde hep ilk günkü gibi sakladığı. Bayramdan bayrama, tüm yetişkinliğini 1 kenara koyup, muzipçe serbest bıraktığı. Cebinde kuru üzüm ve sıcak sarı leblebiden ibaret yemişleri, fiyonklu bonbonları, parlak kağıda sarılı çikolatinleri, pembe pamuk helvası ve kumaş mendil arası harçlığı.

1 bayram giysisi olmalı insanın. Arife gününden hazırladığı, ütülediği, kırışmasın diye askısına asıp sabahı sabırsızlıkla beklediği. Üzerine giyindiği vakit, yaşı ne olursa olsun kendini bayram çocuğu gibi hissettiği.

1 bayram ayakkabısı olmalı insanın. Cilalayıp parlattığı, ayaklarını içine huzurla yerleştirip, yürümekten ziyade; tabanları yere değmemecesine hopladığı, zıpladığı, her adımının mutluluk fısıldadığı.

Ve 1 bayram sofrası olmalı insanın. Annesinden hatıra 1 örtüyle kapladığı, üzerini parmak uçlarıyla özene bezene donattığı, demli çayının rengiyle gelincikleri kıskandırdığı, el açması baklavalarının cevizlere sırnaştığı, böreklerinin lezzetinden dilim dilim damakları çatlattığı, vitrinlerden inen fincanlarındaki telvelerin fallandığı, eski(meyen) anıların canlandığı, sohbetlerin ballandığı, sevginin dallanıp, budaklandığı, sevdiklerinin etrafını sımsıkı sardığı ve kollarından ziyade kalpleriyle sımsıkı sarıldığı.

Yeni alınmış bayramlık misali bayramları olmalı insanın. Kutlamaya doyamadığı.

Nurdan Yılmaztürk