Evrim Ateşler Türkiye ve Yunanistan arasında kültür sanat projeleri yöneten, İzmirli bir müzisyen.
Belki de siz hayal ettiğinizde hücreleriniz çoktan müzik yapmaya başlıyor… 4 yaşında bir şarkının melodisinin parmaklarından dökülmesi tam da bununla ilgili olabilir.
Çocukken bizlere verilen bir hediye, yaşanılan bir anı ne kadar da önemli. Arkas Sanat Merkezi’nde hâlâ devam eden Picasso sergisinde de görebildiğimiz durum. Bay Picasso küçükken bir boğa gösterisi izlemeye gidiyor ve sonrasında eserlerinde boğa figürünün işlenişi görülüyor. Ateşler’in oyalanması için alınan piyano da hayatının anahtarlarından yalnızca biri.
Harmo Lipi mi?
Yeni projesi: Valise
Bir çok projesinin henüz hücrelerinde saklı olduğu bir müzisyen. Eğlencesi, öğretisi ve bilgisi ile Ege için büyük şans.
“Doktor Civanım”
Duyduğumda, dahası etkinliğe sosyal medya üzerinden bilet kazandığımda heyacanlandığımı ifade edebilirim.
“Şu İzmir’den aman çekirdeksiz nar gelir.”
Türk-Yunan dostluk köprüsünün en önemli halatlarından biri olan Ateşler, proje için hazırladığı programda önce tarihi bilgilerden bahsediyor, köken diller ile buraya bir düğüm atıyor ve müzik aleti (3 kollu gitarı) ile sizi o dönemin izlerini keşfe çıkarıyor.
Gördüğüm resimler hislerim, duyduklarım hikayem, hissettiklerim hayal dahi edemeyeceğim şeyler. Sadece bu kadar duyguyu bir arada yaşamak bile oldukça güçlü.
“Gülbahar”
Sınırların haritadaki o kalın çizgisini incelten projeler. Dünde kalıyor ya hani yaşananlar un ufak oluyor, geliyor boğazına takılıyor. Oradan çıkmasa hepimizi hasta edebilir, ifadesi nasıl da kıymetli. Evet, evet bunu tam da müzik ve tarih semineri ile yapıyor. Bir Ege müziği, Rembetiko. Canı yanıyor ve buradaki melodi biraz olsun pansumanın tamponu oluyor. Kanama biraz duruyor, akışta melodi hücrelerin nefes almasını sağlıyor. Üstelik melodi gittiği yere (karşı kıyıya) ulaştığında yapayalnızdır. Bir melodi insanın yalnızığında, acısında dimdik iskelet gibi durabiliyor da biz yine kimsesiz hissedebiliyoruz.
“That’s my7”
Yeteneklerinden sadece bir kısmı…
Tüm bu proje bana yıllar önce Kıbrıs’ta izlediğim “Ev” oyununu hatırlatıyor. Hatice Tezcan ne oyun, ne oyunculuk ama. “Bu ev kimin?” feryadına Ateşler’in notası eminim ki yerinde ve çok. Çoktan döşenmiş müzik kanalları bile olabilir.
“Vur sazın teline”
İlber Ortaylı “Bir Ömür Nasıl Yaşanır?” kitabında bahsettiği gibi. Ne zaman ki bizim ülkemizde müzik ve resim önemli olacak o zaman gelişeceğiz.
Ateşler gününün çoğunu çalışarak geçiriyor. Buna çalışma hem denebilir hem de denemez. Neden mi? Doyum aldığı işi severek,aşkla yapıyor.
“Sana gölge edenler çıkmasın önüne.”
İlayda Oylum Güleryüz
1 Comment
Birbirlerine bu kadar benzeyen iki ulus elbette sınırda EGE’de buluşacaktı. Sanatın her türlüsü ayrı bir renktir ama iletişim aracı olmanın ötesinde tüm kültürün izle ve amacı olan edebiyat kadar geniş çapta anlatılamaz tüm olgular; müzikten daha ileri düzeyde onunla hayatın tadına varabilmiş Livaneli’nin de dediği gibi.
❗️Dipnot: Amacım; İlber Hocanın müzik ile resmin önem vurgusunu azaltmak değil, kitapların da okunabilirliği oranlarıyla gelişemezliğimize dikkati vermekTİ.