İyisiyle, kötüsüyle bir yıl daha bitti. Her yıl kendi içinde zorlukları, kötülükleri, iyilikleri, sürprizleri barındırır. Genellikle kişiden kişiye değişir bir durumdur bu. “Bu yıl bana iyi geldi” der kimileri ama aynı yıl için kimileri de “Bu yıl benim için çok kötüydü” der.
Fakat,
2020 deyince akan sular duruyor.
2020 bu çağ insanının unutamayacağı bir yıl olarak tarihe geçecek hatta daha bitmeden geçti. Dünya çapında bir salgının ortasında bulduk kendimizi ve hayatımızı bu duruma adapte etmek için çok ciddi çaba harcadık. Çabaların türü yine kişiden kişiye değişti ama herkes alıştığı normalin dışına çıktı. Kimi sağlıklı kalabilmek için çok çaba harcamak zorunda kaldı; kimi maddi anlamda hayatını idame ettirebilmek için çok fedakarlık yaptı; kimi hastalığa yakalandı, bu süreci ağır geçirdi ve sağlığına kavuşabilmenin çabasını gösterirken belki de hayatını kaybetme korkusu ile uzun saatler yaşadı. Doktorlar ve tüm sağlık çalışanları ise ettikleri yemine sadık kalarak ölümle burun buruna gelmek pahasına iyileştirmek için ellerinden gelen her şeyi yaptılar.
Bir de yakınlarını kaybedenler oldu ki her şeye rağmen hayata tutunmak için çaba gösterdiler. Birçok kişi sevdiklerinin iyi ya da kötü günlerinde onlarla olamama durumuna sabretmek zorunda kaldı. İstisnasız herkes de “normal” kelimesinin çerçevesinin değişmesini yaşadı ve yeni duruma ayak uydurmak için çaba gösterdi.
Hep mi kötü şeyler oldu?
2020’yi bu kadar zor bir yıl olarak etiketlerken, hayata karşı umudumuzu kaybetmemek için, madalyonun diğer tarafını da düşünelim.
Her yıl olduğu gibi 2020’de de dünyanın her yerinden birçok insan çeşitli nedenlerle mutluluklar yaşadı. Birçok yeni can dünyaya gözünü açtı, birçok kişi belki de uzun süredir uğruna mücadele ettiği hedefine ulaştı, belki pek çok kişi iyileşti, pek çok kişi borç yükünden kurtuldu, birçok kişi de uzun süredir hasret kaldığı sevdiklerine kavuştu.
Yani 2020’de de hem iyi hem de kötü şeyler oldu. Sadece büyük bir olumsuzluğu dünyanın neredeyse hepsi aynı anda yaşadı. Herkes aynı tehlikelerle karşı karşıya kaldı ve hemen hemen herkes aynı belirsizliği ve kaygıları yaşadı.
Geçen Yıl
2020’ye girerken de her zamanki gibi güzel dilekler diledik, iyi şeyler olsun istedik. Oldu ya da olmadı ama bizler bu yılı böyle yaşadık ve böyle geçirdik. Önemli olan her yılı kendi şartları içinde değerlendirebilmemiz.
Neler yaşadık?
Kimlerden fayda gördük? Kimlerden zarar gördük?
Birilerine zararımız oldu mu?
Kimlere faydamız oldu?
Yapmak istediğimiz neleri yapabildik, neleri yapamadık?
Tüm bu soruların cevaplarını samimiyetle verebilirsek, yanlışlarımızı telafi edebiliriz ve doğrularımızı arttırabiliriz. Zararlı hatta faydasız insanları hayatımızın dışında bırakabiliriz. Başarılarımız konusunda adım atmayı başlayabiliriz.
2019’un son yazısında ben artık gülümseyen insanları görmek istediğimi yazmıştım. Yine istiyorum. Gülümsemek, gülen yüzleri maskesiz görebilmek istiyorum ve göreceğime de inanıyorum.
Sevdiğimiz, sevildiğimiz, güldüğümüz, güldürdüğümüz, sağlıklı, umudumuzu hiç kaybetmeyeceğimiz, 2020’de paylaşamadığımız her şeyi sevdiklerimizle paylaşacağımız, 2020’de hayata dair aldığımız dersleri hiç unutmadığımız bir yıl olsun.
Hoş geldin 2021.
No Comments