Kalan karanlık, ıssızlık, sıcak, tedirgin edici, varlık ve yokluk arası bir evren; çünkü koltuktan kalkmak istemedi.
Kalan çıplak, Toprak Ana’nın saçları kökünden yanmış, kazınmış, göğe uzanan elleri öpülmek yerine kavrulmuş, göğün gözleri kurumuş, ahbaplık kalmadı sanırken el ele verenler çıkmış, ellerine çay paketleri düşmüş el ele olmasınlar, yer yüzünde yaşamın anasına, atasına el uzatmasınlar diye; çünkü koltuktan kalkmak istemedi.
Tao Te Çing (Ching) 36. Bölümde söyleniyor bu konuda söylenmesi gereken her söz:
“Şikâyetçiysen
Bırak daha da büyüsün.
Çökertmek istersen,
Bırak daha da güçlensin.
Yok etmek istersen,
Bırak dal budak sarsın.
Alıp götürmek istersen,
Bırak başkasının olsun.
Buna ‘gizli aydınlanma’ denir.
Esneklik ve vericilik,
Hoşgörüsüzlüğe, baskıya üstün gelir.
Balıklar derinlerden çıkmasın;
Ülkenin etkin araçlarını
Başkaları görmesin.”
Her şeyini verdin, her ayrıntıyı gördü dost-düşman, sen hâlâ görmedin ey yığın! Gözünde büyüttün çobanını, herkesi kendin gibi sürü hayvanı saydın, kara keçileri aslâ algılayamadın, gördüğünü anlayamadın, çıkan seslere kulaklarını kapadın ey yığın! Yaşanan her kötülüğe ortaktın var oluş boyunca, yaşanan her kötülüğe ortaksın. Ustalar Ustası’nın, Nâzım Usta’nın dediği gibi,
“Akrep gibisin kardeşim!”
Ateşi görünce paniklemek, anlamadığını ısırmak, ateşle çevrelenince kendini sokmak belki akrebin doğasında var ancak sen unuttun ey yığın! Sen kişiydin/insandın, sen insan olduğunu, sen insan olmayı unuttun! Sen tek bir varlıksın ancak bununla birlikte bir bütünün parçasısın. Kendini ısırmakla kalmıyorsun yalnızca etini ısırdığında. Acıyan yalnızca senin etin değil, ısırdığın et yalnızca senin değil, ülkenin, yeryüzünün etinden et koparıyorsun her ısırdığında sözde kendi etini.
Ve bir koltuk oluşturdum ki altın varaklı, üzerine oturttuğun ışıklardan bir ışıklardan değil, aç gözlülüğün karanlık bir simgesi. Öyle biri ki aynı sen, senin gibi karanlık, bilmiş ve değil ülke, dünya yangın yeri olsa kalkmaz aslâ o koltuktan. Bunu sen ettin, sen bunu var oluşun boyunca hep ettin, bir olan varlığın etinden et yedin, yaşamı heder ettin ama bir olan gücün, bir olan erkin asıl üyesidir, köküdür. Görmedin, görmeyeceksin ve hep olduğu gibi yaşam, çemberi tamamlayacak yine de, sana karşın!
Sevi ve ışık ile!…
Atakan Balcı
No Comments