Hey Şey Üst Üste Geliyor

Bazen her olumsuzluk üst üste gelir. Hayatta her şeyin mümkün olabildiğini ancak başına gelen “inanılmaz” olaylarla anlayabilir insan. Daha önce hayâllerde olandan çok farklı gelişebilir hayat. O zaman insan anlar ki “Hayat sürprizlerle doludur” cümlesinin içinde olumsuzluk da vardır.

Küresel ve ulusal olarak çok sıkıntılı bir dönem geçiriyoruz. Sağlık, iş, ekonomi, gelecek kaygısı gibi birçok endişe insanların içinde büyüdükçe büyüyor.

“Ne zaman geçecek?”

Sorusu herkesin kalbinde, bazılarının da çokça dilinde. Bu dönem her ne kadar bir örnek teşkil edip genele yayılan bir durum olsa da aslında her insanın, dünyadan ve genelden bağımsız, kendine özgü sıkıntıları zaman zaman olur. Böyle sıkıntılı zamanlarda da herkes sorar bu soruyu içinde bir yerlerde.

Peki neler var bu sorunun satır arasında?

“Bıktım artık, yeter!” haykırışları
“Ya hiç bitmezse!” endişesi
“Bitecek” umudu
“Bitince rahatlayacağım” düşüncesi

Bu soruyu soran herkes bu seçeneklerden birini geçirir aslında içinden. Hatta uzun süreli sıkıntılarda, bu düşünceler köşe kapmaca oynarcasına birbirlerinin yerlerini alırlar. Ama güzellikleri beklemekten vazgeçmemek, çok güzel olmakla birlikte, bazen çok da zor olabilir.

Görünenler

Her birey gördüklerinden etkilenir. İnsan olmanın gereğidir bu. Öğrenmek ve gelişmek için de bu etkileşim gerekli ve çok kıymetlidir. Fakat her şeyin olduğu gibi, hatta olmadığı gibi göz önünde olması, sıkıntıda olan bireyleri daha da aşağı çekebilir. Bu yüzden çok fazla seçeneğin olduğu çağda, herkes bilinçli olarak görmesi gerekenleri seçmeli.

Paylaşılan fotoğraflar gibi, gerçeklerin ve duyguların da filtrelendiği mecralara baktıkça daha da kötü hissetme olasılığı çok yüksek. Bunların gerçek hayatı yansıtmadığını bilmek çok önemli bir koruyucu faktör. Yine de sosyal medya ya da tüm medyayı, süzgeçten geçirmek çok önemli. Birey kendine katkı sağlayan mecraları takip edip, diğerlerini görüş alanından çıkarmalı.

İnsanlar

Aynı şey, bireyin çevresindeki insanlar için de geçerli. Umudunu besleyen insanları dinleyip hep olumsuza odaklanarak umudu örseleyen insanları duymazlıktan gelmek, bireyin hayat kalitesini yükseklere taşır.

Olumsuz etkileyenleri, süzgecin diğer yüzünde bırakmayan bireyde, “Her şey kötüye gidiyor ve ben bu girdaptan asla çıkamayacağım” düşüncesi yerleşir kalır. Ve şartlar düzelse de birey bunu farketmez. Girdabı kabul etmiştir bir kere ve hayat artık hep girdaptır. Karşısına çıkan fırsatları görmez ve iyi olabilecekken bile kötüdür her zaman.

Her şey ne kadar kötüye giderse gitsin, tüm olumsuzluklar ne kadar üst üste gelirse gelsin, iyiye doğru gidiş ihtimali her zaman vardır. İyiye gidişi destelemek de bireyin “Bittim artık” düşüncesinden sıyrılıp, “Nelere gücüm yetiyorsa, onları yapmalıyım” düşüncesine doğru gitmesi gerekir. Yapabileceklerini yapmak, iyi hissettirir. Umudu canlı tutar. Ayrıca kötü olan zamanları da mümkün olan en iyi şekilde yaşamaya sebep olur. Ve umut gerçek olup iyiye gidiş başlayınca, o iyiye gidiş farkedilir, kıymeti bilinir. İyilik hâlinin de tadı çıkarılır.

Güzel günler geldiğinde iyi olabilmek için, kötü günlerde sağlam kalabilmeli insan. İyi günler de mutlaka gelecektir. Yeter ki iyiye “iyi” diyebilsin insan.
 
 
Nalan Erpolat