Tom Sawyer’ın Maceraları | Mark Twain
Ayyy Tom Sawyer, çok eğlendim, iyi ki varsın.
Gerçi gerçek bir çocuk olarak gerçekten hayatımda yer alsan yine bu kadar eğlenir miydim, emin değilim. Zira kendisi biraz haşarı bir çocuk, aklı hep muzırlıkta.
Bu açıdan aklıma şu filmi getirdi:
Bkz: Ferris Bueller’s Day Off
Bu çocuklar okurken/izlerken iyi de gerçekte bu kadar sever miyiz, emin değilim.
Tom Sawyer’ın Maceraları | Çocuklar
Tom’un, kendisini çok seven dünya tatlısı bir teyzesi var. Polly Teyzesi bakıyor Tom’a. Tom’un yaramazlığı ile baş edemiyor ama kızmaya da kıyamıyor.
Bakımı çok yorucu bir çocuk Tom. Teyzesi, belki aklı başına gelir diye bir yaramazlığı üzerine Tom’a ceza olarak çit boyama görevi veriyor. Tom çit boyarken diğer çocuklar onunla alay etmeye geliyor. Ama Tom onlara çit boyamanın çok önemli bir iş olduğunu, binlerce çocuğun bu işi yapmak istediğini ama teyzesinin kimseye izin vermediğini anlatıyor ballandırarak. Bunu duyan her çocuk çit boyamak için Tom’a yalvarıyor, karşılığında servet ödüyorlar. Servet: misket, ölü sıçan, elma, tebeşir, kızkaçıran, kapı tokmağı, köpek tasması, portakal kabuğu… vb. Çünkü Tom işi çözmüş: “Bir insana bir şeyi çekici kılmak için o şeyi ulaşılmaz hâle getirmek yeterliydi.”
Tom, düzgün giyimli efendi bir çocuk görüyor. Çocukla selamlaşma şekli “Döverim seni!” Durup dururken bunu söylüyor çocuğa. Döverim, dövemezsin diye tartışmaya başlıyorlar çocukla. Döverim, dövemezsin, çok konuşmaya devam edersen döverim, çok çok çok, al konuştum işte… Çocuk her yerde aynı.
Buradaki çocuklar da aynısı.
Kıyafetleri gösterişli diye Yeşilaycılar Birliği’ne katılıyor Tom. Tütün ve küfür yasak tabii burada. Ama “insanın bir şeyi yapmamaya yemin etmesi, o şeyi daha çok yapmayı istemesinin en garantili yoluydu.” Burayı da deneyimlemiş oluyor Tom.
Bu halleri çok tatlı ama çok tatlı olmayan bir şey var. Tom Sawyer’ın okulunda da çevresinde de çocuklar şiddet görüyor. Bu şiddet normal karşılanıyor. Çocuk eğitim ve terbiyesinin bir parçası olarak görülüyor.
Bu açıdan şunu hatırlattı:
Bkz: David Copperfield
Tom Sawyer’ın Maceraları | Esas Macera
Tom, bir dakika yerinde duramıyor, zihni de bir dakika sakin duramıyor. Hem zihinsel hem fiziksel komplike bir yaramazlık barındırıyor. Çünkü hep bir macera peşinde. Kitapta Tom Sawyer’ı hiç kitap okurken görmüyoruz ama belli ki okuyor. Çünkü arkadaşlarıyla oyunlarında çeşitli hikayelerden referanslar veriyor. Kitap karakterleri gibi davranmaya, olaylara onlar gibi yaklaşmaya özeniyor. Sonunda da beklediği macera karşısına çıkıyor.
Kitapta önce yukarıda da bahsettiğim tatlı tatlı haşarılıklar anlatılıyor. Tom’un peşinde koşarken yoruluyoruz ama eğleniyoruz da. Ancak sonra ciddi ve tehlikeli olaylar yaşanıyor.
Tom’un en yakın arkadaşı, ebeveynlerin onunla konuşma dediği serseri çocuk Huckleberry Finn. Hayatlarının macerasına birlikte atılıyorlar. Alınlarının akıyla da çıkıyorlar elbet. Şüpheniz mi vardı?
Tom Sawyer’ın Maceraları | Çocuklar ve Hayattalar
Yazar, kitabın başındaki tatlılığı kitabın sonunda da koruyor. Kitabın başında okuru nasıl gülümsettiyse sonunda da gülümsetiyor. Çocukları yine çocuk olarak bırakıyor. Kitaptaki tüm çocukların gerçek olduğunu, hayatta olduklarını ve de mutlu bir hayat sürdüklerini söylüyor. Böylece okuyucunun gönlüne su serpiyor. Benim de Tom Sawyer ve arkadaşlarının büyüdüğünü görmeye merakım yoktu zaten. Böyle sevimli, eğlenceli, masum, haşarı, maceracı, hayat dolu kalmaları daha iyi.
Burada Tom Sawyer ile gördüğümüz Huckleberry Finn için ayrı bir kitap var. Spin off diyebiliriz. Ondan da bir sonraki yazıda bahsedeceğim.
Saygılar,
Hülya Erarslan
No Comments