İndeks
Birinci Bölüm: Dar es Salaam
İkinci Bölüm: Stonetown
Üçüncü Bölüm: Jambiani
Dördüncü Bölüm: Jozani
Beşinci Bölüm: Mnemba Adası
Altıncı Bölüm: Matemwe ve Nungwi Plajları
Matemwe Plajı
Mnemba Adası kıyılarındaki keyifli yüzme turundan sonraki günü daha sakin geçirmeyi düşünmüştük. Fakat cömert Matemwe Plajı’nın bize sunacakları henüz bitmemişti. Kahvaltıdan sonra her sabah olduğu gibi okyanusa doğru çekilmiş sahilde yürüyüşe çıktık.
Kumsal boyunca adalı çocuklar da bizim gibi okyanusun geride bıraktıklarını keşfedebilmek için yürüyorlardı. Bu tarz keşif yürüyüşlerine alışkın gözleri, ufacık deliklerden, kayanın arasında gözüken küçük nefes alma deliklerini hemen belirleyip kazmaya ve okyanusun kendileri için geride bıraktıklarını avlamaya çalışıyorlardı. Suların çekilmesiyle yüzlerce deniz kabuğu, çeşit çeşit deniz yıldızı ve deliklerde, kumun altında saklanan ahtapotları bırakmıştı. Çocukların peşinde oldukları da bu ahtapotlardı. Kum üzerinde şüphelendikleri delikleri hızlı el hareketleri ile kazıp onları gafil avlıyorlardı. Elleriyle yakaladıkları ahtapotları bellerine taktıkları metal kancalara geçirmeden önce onları ters çevirip kafasına demir bir çubuk saplıyorlardı. Böylece hayvanın ölümü hızlı olup daha az acı çekmiş oluyordu. Ardından avcısının belindeki kancada bir önceki avlarla birlikte yerini alıyordu.
Resifin üzerinde dikkatle, çıplak ayak yürüyen bu küçük avcıların epey dikkatini çekmiştik.
Biz de onlar gibi ara ara resifin üzerine eğilip deniz yıldızlarına, deniz kabuklarına bakıyorduk. Burada resifin üzerinde bizden başka yürüyen turist yoktu. Çocuklar bir süre sonra yanımıza yaklaştılar. Kırık İngilizceleri ile bir şeyler anlattılar.
Biri günlerdir görmeyi arzu ettiğimiz Zanzibar’ın meşhur etine dolgun, üzerinde rengarenk çıkıntıları olan denizyıldızlarından getirdi. Hemen elime alıp hayvanla iletişime geçtim. Dokungaçları ile elimin üzerindeki yürüyüşü hafif bir gıdıklanma hissi bıraktı. Ona çok fazla rahatsızlık vermemek için suya, ait olduğu yere bırakıp doğal ortamında izlemeye devam ettik.
Bir müddet sonra bir baktık ki bu üç adalı çocukla birlikte yürümeye, onların avlarının bir parçası olmaya başlamışız. Yanımızda birkaç ahtapot yakalayıp kafasına demir çubukları saplayıp mürekkeplerini akıttılar. Bir yandan İngilizce “Gel gel” diyerek bizleri yönlendiriyor, bulduklarını gösteriyorlardı. Aramızda geçen ufak sohbetlerden anladık ki bu topladıklarından güzel olanları restoran ve otellere satacaklarmış. Anlaşılan sahil boyunca aralıklarla inşa edilmiş bu lüks oteller yerli halka gelir kaynağı olmuş.
Onur, bulduğu devasa bir deniz kabuklusunu çocuklardan birine gösterdi. O kadar büyük bir deniz kabuğuyduki içindeki canlı yaklaşık 250-300 gr gelirdi. Çocukların yüzleri aydınlandı. Herhalde o deniz kabuğu akşam bir Fransız veya İtalyanın tabağında harika bir yemek olacaktı.
Derken hafif bir yağmur başladı. Hava sıcakken yağmurda yürümek kadar güzel bir his yoktur. Hele de bizim gibi mayolarınızla yürüyor, vucüdünuzu okşayan yağmur damlalarını çok daha iyi hissediyorsanız keyfinize diyecek olmaz. Keşfimiz sıcak havanın altında yağmura rağmen epey devam etti. Yağmur hızlanıp etlerimizi acıtmaya başlayınca keşfin bizim için bittiğini anlayıp otelimize döndük.
Bu yürüyüş Zanzibar tatilimiz boyunca yaşadığımız en keyifli anlardan biriydi. Oysa biz sahili adalı çocuklarla birlikte karış karış keşfetmeye çalışırken resif boyunca bizden başka yürüyen turistin olmayışı bizi oldukça şaşırttı. Bu durumu büyük bir kayıp ve öngörüsüzlük olarak gördüm. Eğer sizin yolunuz bir gün Zanzibar’a düşecek olursa çekilen suların geride bıraktıklarını keşfetmek için okyanusa doğru yürüyüşe çıkmak mutlaka yapılacaklar listenizin başında olmalı.
Nungwi Sahili
Matemwe sahilinde geçirdiğimiz iki güzel günün ardından rotamızı adanın kuzeyine çevirme vaktimiz gelmişti. Böylece Nungwi’ye, adanın en turistik yerlerinden birine doğru yola çıktık.
Araba kiralamayan turistler genellikle sadece bir iki gün Stonetown’da geçirip tatillerinin geri kalan kısmını Nungwi’de geçiriyorlar. Burası oldukça populer olduğu için Nungwi’den adanın diğer noktalarına tur ayarlamak oldukça kolay. Nungwi’de tek bir noktada konaklayarak Jozani Ormanı’na, Mnemba Adası’na veya adanın içlerine doğru yapılan köy ve baharat turlarına katılabilirsiniz.
Burası biraz daha turistik olması sebebiyle oldukça bohem bir havaya sahip. Sahil kenarlarındaki tesisler adanın doğu kıyılarında olduğu gibi birbirinden kilometrelerce uzaklıkta değil. Bu sayede gece gündüz pek çok mekanda vakit geçirmeniz mümkün oluyor. Yine doğu sahillerinin aksine Nungwi’de yemek yiyibileceğiniz restaurantlar, akşam bir içki alıp denizi izleyebileceğiniz barlar bulmak da kolay.
Yalnız seyahat ediyor ve sosyalleşme ihtiyacı çekiyorsanız Nungwi, adada bunu yapabileceğiniz tek yer.
Kısaca adanın güney ve doğu sahillerine balayı tatilleri veya aile tatilleri için uygun dersek Nungwi parti tatili için birebir diyebiliriz.
Günlerdir ruhumuzu deniz ve kumla dinlendirmiş, tatilimizin bu son günlerinde biraz hareket ve sosyalleşmeye biz de itiraz edememiştik. Adada ilk defa Nungwi’de tam olarak sahilde konaklama yapamadık fakat otelimizin denize 2 dakika yürüme mesafesinde olması bizim için yeterli oldu. Zanzibar’da büyük çoğunlukla sahiller yabancı sermaye tarafından işletiliyor, fakir halk adanın iç kesimlerinde tutulup bu rant köşelerinden soyutlanmış. Fakat Nungwi’de kaldığımız tesis olan Kigwedeni Villaları Tanzanyalı bir adamın işletmesindeydi. Adalıların özellikle uzak tutulduğu bu tarz turizm işlerinde çok tecrübeli olmaması işletmelerde, hatta restaurantlarda farkını hemen belli ediyor. Fakat yine de adanın yerlisi birinin işlettiği bir yerde konaklıyor olmak bizi oldukça mutlu etti.
Kigwedeni Villaları, Zanzibar’daki tüm diğer konakladığımız yerlerin aksine tek gerçek otoparkı olan konaklama yeriydi. Keza rezervasyon sitelerinde otoparklarının olduğu belirtilmesine rağmen otopark niyetine görebileceğiniz maksimum şey otellerin dışında, toprak yolda boş bir alan oluyordu. Rezervasyon yaparken bu duruma da ekstra dikkat etmeniz de fayda var.
Tesisin otoparkına park ederken farkettik ki arabamızın farları sönmüyordu.
Bu şekilde akünün bitmesi işten bile değildi. Arabayı ne kadar kurcalarsak kurcalayalım bu arızayı gidermeyi başaramadık. Bu durumda hemen arabayı kiraladığımız firmayı aradık. Fakat hâlâ bir çözüm bulunamamıştı. Bir süre sonra tam Türkiye modeli otelin tüm çalışanları ile birlikte arabanın kaputunun başında, hep beraber, arabanın orasını burasını kurcalamaya başlamıştık. Derken orta yaşlı bir bey yanımıza gelip bize yardım etmeyi teklif etti. Önce araba kiralama firmasıyla bir de kendisi konuştu. Sonra hep beraber yakınlarda tanıdık bir araba tamircisine gitmeye karar verildi. Eşimle birlikte araba tamircisine giden bu beyin sonradan otelin sahibi olduğunu öğrendik. O da bizim Türk olduğumuzu anlayınca başladı bildiği ve sevdiği türk dizilerini sıralamaya. Biz de bilebildiğimiz kadar bu sohbete eşlik ettik. Meğer Türk dizileri burada da oldukça popülermiş. Bize tüm içtenliği ile yardım eden bu bey ile hoş sohbetimizi bitirince kendimizi Zanzibar’daki son destinasyonumuzun keşfine bıraktık.
Nungwi sahili, kumsallarına yayılmış turistleri ile bizi bekliyordu. Deniz adanın her yerinde olduğu gibi burada da harika manzaralar sunarken sularının dibinde rengarenk deniz yıldızları ve tropik balıklar ile bir şölen vardı. Adımbaşı önünüzden geçen Masai yerlilerinin kadife karası ciltleri arkalarında sonsuzluğa doğru uzanan civit mavisi okyanus ile tezat oluşturuyorlardı.
Nungwi sahilinde içinden çıkmak istemeyeceğiniz bir el sanatları sabit pazarı var.
Ahşaptan oyulmuş maskeler, heykeller, etnik kumaşlardan elbiseler, Masai takıları, Tanzanya’ya özgü bir tarz olan Tingatinga resimleri, rengarenk tezgahlar… Sanki bir açık hava müzesi.
Denizin tadını ellerimiz buruşana kadar çıkartıp günü Hint Okyanusu’na karşı pembeleşen göğü üzerinde izlediğimiz kumsalda uğurladık. Gece sahildeki resturant ve barlar boyunca jazz ve rock şarkıları yükseliyordu. Gündüz turistlerin üzerinde yatıp, bronzlaştıkları kumlara şimdi yer yer masalar ve sandalyeler atılmıştı. Günün tatlı yorgunluğu tenlerimizde pembe ışıltılar bırakmıştı.
Göğü gümüşi bir şekilde aydınlatan mehtabın altında yumuşacık kumlara basarak kumsal boyunca yürüyor ve yemek yiyecek güzel bir yer arıyorduk. Önünden geçtiğimiz mekanlardan birinde Queen’in “Don’t Stop Me Now” parçası çalıyordu. Kimsenin bizi tanımadığı bu yabancı memlekette olmanın rahatlığıyla duygularımıza kapılıp o en sevdiğimiz parçanın eşliğinde dansetmeye başladık. Hayat birkaç güzel andan ibaretken yanına alabileceği kadar güzel hatırayı almalıydı insan.
Nungwi, bize tatilimizin son iki gününde dolu dolu günler hediye etmişti. Sırtımıza bu tatilden derlediğimiz anıları, maceraları ve huzur damlalarını yükleyip yola, vatana dönmenin vakti çoktan gelip çatmıştı.
…SON…
Pelin Öncüoğlu Işık
No Comments