İnsanın Esareti | W. Somerset Maugham
Su gibi aktı gitti 792 sayfa.
Baş karakter Philip’in çocukluğundan eşek kadar oluşuna kadarki süreci ne güzel beraber geçirdik.
Bu kitap yazarın başyapıtı sayılıyormuş. Ben de bir başyapıt olduğunu düşünüyorum. O kadar güzel anlatılmış bir hayat hikâyesi ki… Anlatılan hayat güzel değil aslında; kimsesizlik, yoksulluk, aşk acısı…vb. Ama Philip’in bir şekilde bunları atlatacağı güveni verdi bana anlatım şekli.
İnsanın Esareti | Kimsesizlik
Philip’in anacığı babacığı ölmüş. Tek başına kalmış bir yavrucak. Amcası ve yengesi bakıyorlar ona. Amcası ve yengesinin çocuğu yok. Yaşları epey ileri. Daha önce hiçbir çocukla böyle yakından ilgilenmek durumunda kalmadıkları için biraz bocalıyorlar. Ama ellerinden geleni yapıyorlar.
Amca bir papaz. Dini eğitim üzerine yetiştirmeye çalışıyor Philip’i. Biraz sert davranıyor yer yer. Yengesi ise daha yumuşak mizaçlı biri.
Philip topal bir çocuk, yumru ayakları var. Kutsal kitaptan öğreniyor ki gerçekten inanırsan Tanrı’nın yardımıyla dağları yerinden sökebilirsin. O da Tanrı’dan ayağını düzeltmesini istiyor ve inanıyor da. Tarih de veriyor, okul açılmadan önceki gün olsun diye. Ama olmuyor. Amcasına soruyor:
– Farz edelim ki Tanrı’dan bir şey yapmasını istedin, bir dağı yerinden sökmek gibi mesela, bunun olacağına gerçekten inandın ama olmadı, bu ne anlama gelir?
– Bu sadece senin inançsız olduğun anlamına gelir.
Üzülüyor Philip. Daha fazla inançlı olamazdı. Sonra da bunun kutsal kitaptaki bir şey söylerken başka bir şey kast edilen şeylerden biri olduğu kanaatine varıyor.
Okulda tabii akran zorbalığına maruz kalıyor.
(Aynen böyle topal olduğu için zorluk çeken bir başka yavrucak için Bkz: Ötekiler Arasında | Jo Walton)
İnsanın Esareti | Çaresizlik
Philip, amcasının kendisine biçtiği din adamlığı kariyerini hiç düşünmüyor bile. Bir avukatlık bürosunda katiplik yapıyor, muhasebecilik yapıyor, ressamlık yapıyor, mağazada çalışıyor… vb çeşitli işlere girip çıkıp hangi alanda iyi ve mutlu olduğunu anlamaya çalışıyor.
Bu esnada amcasından veto yiyor tabii. Hayallerinin peşinden koşmasının bedeli epey ağır oluyor. Dehşetli sefillikler çekiyor.
İnsanın Esareti | Aşk Acısı
Yetmezmiş gibi hiç olmayacak bir kıza saplantılı şekilde aşık oluyor. Bu ikisinin ilişkisi yer yer çok çirkinleşiyor. Okurken Philip’in elinden tutup uzaklaştırmak istiyorsunuz o kızdan ve o ortamdan ama nafile. Gençlik ve aşk, önünde durulamaz.
İnsanın Esareti | Hayat
Sonunda Philip hayatını yoluna koyuyor. Ama buraya gelene kadarki süreç o kadar çalkantılı oluyor ki. Bu arada kendisi hiç öyle maceraperest biri değil. Gayet aklı başında, sessiz sakin biri. Bu maceralı hayatı sıradan bir hayatmış gibi yaşıyor. Cesaretine hayran kaldım.
Yatmadan önce birkaç sayfa birkaç sayfa okuya okuya bir baktım, bitmiş.
(Bunun gibi bir çocuğu alıp büyütmek istiyorsanız bir başka kitap olarak Bkz: David Copperfield | Charles Dickens)
Yazarın bir başka kitabı için Bkz: Boyalı Peçe | W. Somerset Maugham
Saygılar,
Hülya Erarslan
No Comments