“Tavır almak” dendiği zaman, ilk akla gelen, bireyin olumsuz görünen bazı durumlara karşı takındığı olumsuz hal olabiliyor. Oysa ki hayat içinde tavır almak, olaylardan bağımsız, genel bir kavramdır. İnsanın kendine has duruşudur. Bu da fark edilebilir, öğrenilebilir ve geliştirilebilir bir şeydir.
Benim tavrım nedir? Sorusunun aslında 3 farklı açılımı var.
Hayata karşı tavrım nedir?
Başkalarına karşı tavrım nedir?
Kendime karşı tavrım nedir?
Kendine Karşı Olumsuz Tavır Sahibi Olmak
Bu durum, bireyin kendisini sürekli şanssız, beceriksiz ya da başarısız görmesidir. Kendisini böyle görürken, başkalarına karşı olumlu tavır içerisine girebilir. Yani kendine olduğu kadar diğerlerine acımasız davranmayabilir. Diğerlerinin yanlışlarını hep alttan alır ama kendi hatalarını kendi gözünde çok büyütür. Bu da çok yıpratıcı ve üzgün bir hayatı doğurur.
Yani otomatik olarak, hayata karşı olumlu bir tavır takınması imkânsız hale gelir.
Başkalarına Karşı Olumsuz Tavır Sahibi Olmak
Bireyin genel anlamda kendisi dışındaki her insana karşı olumsuz tavır içinde olmasıdır. Çok güvensiz bir hayatı beraberinde getirir. Birey en yakınlarına bile güven duyamaz. Bu şekilde yaşanan bir hayata karşı da birey kesinlikle olumlu bir tavır içine giremez. Başkalarını ve hayatı sevemeyen birey, bu şekilde yaşadıkça kendine karşı da olumsuz tavır geliştirir.
Eğer kendine karşı olumsuz durmazsa, hayata ve başkalarına güvenmeden, kendine karşı olumlu tavır geliştirmekte kararlı durmaya çalışırsa altı boş bir özgüven gelişir. Diğer bir tabirle, birey kibirli bir insan olur ki bu da verimli bir hayatın önündeki en büyük engellerden biridir.
Hayata Karşı Olumsuz Tavır Sahibi Olmak
Bazı bireyler, bazen düşünce yapısı olarak bazen de yaşadıklarının etkisiyle hayata karşı olumsuz bir tavır içinde olabilirler. Hayatın barındırdığı acılar sebebiyle, hayatın hiçbir şekilde iyi bir yer olamayacağı düşüncesi ile yola çıkarlar. Böyle olunca da hayatta mutlu anları pek yakalayamazlar çünkü akıllarının ve ruhlarının bir köşesinde kötü ihtimalleri saklarlar. Bu şekilde genel olarak başkasına ya da kendine olumlu bir tavır içerisinde olmanın bir anlamı olmaz. Onların düşüncelerine göre, insanlar münferit olarak ne kadar iyi ya da güvenilir olurlarsa olsunlar, çok bir anlamı yoktur. Çünkü hayat tehlikeler ve kötülüklerle dolu bir yerdir.
Bu bakış açısıyla hayat, endişelerle dolu olacağından çok zor geçer. Birey kendi potansiyelini fark edemez, fark etse bile bunun peşine düşmez. Hiçbir şeyi yaşamaya değer bulmaz. Bu durum, sadece günlerini geçirerek hayatın bitmesini beklemek gibi bir şeydir. Çok atıl geçen, üzücü bir hayattır bu.
Genel Olarak Olumlu Tavırda Olabilmek
Hayata ve kendine karşı olumlu tavırda olmak, genellikle paralel gider. Kendine karşı olumlu tavrı olan bireyler, kendilerini iyi tanımak için çaba harcar, yapabileceklerini ve yapamayacaklarını iyi tayin ederler. Yanlışları olsa da bunların da kabulü ile yola devam ederler ve kendi hayatlarını kendilerine göre, en yaşanabilir hale getirirler.
Başkalarına karşı da önyargısız bir şekilde olumlu tavırda olmak ama kayıtsız şartsız güvenmek arasında bir çizgi yakalayabilmek anlamlıdır. Bireyleri oldukları gibi kabul ederek ve mantık çerçevesi içinde tedbirlerini belirleyerek işbirliğine açık olabilmek insan yapısı için önemlidir.
Hem kendi potansiyelini bilen hem işbirliğine açık bir hayat duruşu üretken, verimli hayatı beraberinde getirir.
Hayat, zaman zaman olumsuzlukları beraberinde getirse de hayata ve kendine karşı genel anlamda olumlu bir duruş sergileyebilenler, yaşamlarının sonlarına doğru, “Güzel yaşadım” diyebilirler.
Nalan Erpolat
No Comments