İngilizcesi Philosophy For Children olan ve P4C kısaltmasıyla da bilinen Çocuklar için Felsefe, benim altı ay boyunca Boğaziçi Üniversitesi’nde devam ettiğim ve muhtemelen bugüne kadar içinde bulunurken kendimi en iyi hissettiğim ve bitmesini hiç istemediğim eğitimin adı.
İsminin ilk anda şaşırtıcı geldiğinin farkındayım. Belki de yanıltıcı demek daha doğru olacak; zira elbette çocuklara felsefe eğitimi verdiğimiz manasına gelmiyor “Çocuklar İçin Felsefe” eğitimi. Çocuklara, kendilerine anlattığımız hikayeleri araç yaparak felsefe yapmayı öğretmeye çalıştığımız anlamına geliyor tam olarak ve bunun ne kadar keyifli olabileceğini deneyimlemeden tahmin edebilmek bence mümkün değil😊
Sınav
Altı ay devam eden program sonrasında Boğaziçi Üniversitesi sizi arkanızdan el sallayarak değil, yetkinliğinizin tartıldığı bir uygulama sınavı ile uğurluyor. Tüm öğrenciliğim boyunca, buna yüksek lisans da dahil, yenemediğim sınav korkumla beni bir kez daha yüzleştiren o sınav, hem de yanımda 25 tane çocukla birlikte. Boğaziçi Üniversitesi’nden gelen bir gözetmen eşliğinde dokuz yaşındaki 3. sınıf öğrencileriyle yapılacak olan bir soruşturma.
Hayatımda ilk kez bir okulda eğitmen olarak derse girdim. Bir sınıf dünya güzeli inanılmaz akıllı, terbiyeli, mantıklı çocukla kırk dakika ders yaptım. Bu onların alışkın olduğu ders kavramının çok dışında bir uygulama olduğu için hepsi de tahmin edemeyeceğim kadar hevesli ve katılımcıydılar.
Hikayenin içinden çıkartarak sorduğum felsefi soruların etrafında ustaca akıl yürüttüler, tartıştılar. Kırk dakika nasıl geçti, ne onlar ne de ben anlayabildik.
Bu fotoğrafı da dersin sonunda gerçek manada etrafımı sararak “öğretmenim selfie çekelim nooooolur!” çığlıklarının hemen ardından çektik. O günün hatırası kalsınmış, öyle istediler😊
Çok büyük heyecanla ve aslında çokça da korkarak girdiğim sınıftan dersin sonunda ayaklarım yerden kesilmiş, neredeyse mutluluk sarhoşu olmuş şekilde çıktım.
“Kendine yatırım” dedikleri tam olarak böyle bir şey
Kendim için yaptığım en güzel şeylerden biri oldu bence aldığım P4C eğitimi. Birlikte geçirdiğimiz altı ay boyunca çocuklarla birlikte okuyacağımız hikayelerin hepsini sınıf olarak önce biz, kendi aramızda okuduk ve tartıştık. Gerçekten adeta birer birer özenle seçilmiş güzel kalpli insanlardan (hepsini de çok özlüyorum) oluşan sınıfımızda ne ateşli tartışmalar yaşandığına inanamazsınız. Elbette gayet seviyeli biçimde😊 Gördük ki çocukların kafasını açmak için öğrenmeye çalıştığımız bu yöntem bizlerin de bakış açısını ve tartışma biçimini epeyce etkiledi.
Eğitimin ilk günü birçoğumuz soru sormayı, sorgulamayı çoktan bir kenara bıraktığımızı fark ettik. Sorgulamadan, içinde bulunduğumuz düzen içinde devam etmeyi kanıksamış bireyler olarak soru sormayı unuttuğumuzu. Bunu fark ettiğim anda yaşadığım üzüntüyü gerçekten tam olarak size tarif edebilmeyi isterdim. Bu duyguyla başlayan altı aylık eğitimin sonunda BÜYEM’den Pearson onaylı eğitmen eğitimi sertifikalarımızı alarak mezun olduk. Bu mezuniyetin üzerinden neredeyse iki sene geçti. Bazen yaşadığım bazı olayları hala derslerde okuduğumuz hikayelerdeki soruları kullanarak derinlemesine değerlendiriyorum. İçinde bulunduğum kurumsal iş yaşantım ve yanı sıra büyük bir keyif ve disiplin içinde devam ettirdiğim hobilerim şimdilik P4C eğitmeni olarak aktif olmama müsaade etmiyor ama aldığım “eğitmen eğitimi” sertifikamı salonumdaki büfemin raflarında sarartmaya hiç niyetim yok. Yakın gelecekte yaşantımda bu eğitmenlik işine yer açacağım çünkü inanın bu işi yaparken karşınızdaki çocuklardan aldığınız enerjiyi bence başka hiçbir yerden temin edebilmeniz mümkün değil. Bu arada bu yazıyı okuyan ve çocuk sahibi olan her okuyucumuza çocuklarını P4C ile tanıştırmalarını şiddetle tavsiye ediyorum. İsteyen herkese işin ehli eğitmenlerle temas kurabilmeleri için bayılarak yardımcı olurum.
Ve Boğaziçi Üniversitesi Yaşam Boyu Eğitim Merkezi çatısı altında aldığımız altı ay devam eden üç kademeli P4C eğitimi boyunca bizleri tartışmalar sırasında girdiğimiz çukurlardan ustaca çıkaran tüm hocalarımıza, özellikle de Özge Özdemir’e bize verdikleri emek için çok kalpten teşekkürlerimi sunmak isterim. Yollarımızın tekrar kesişeceği günleri sabırsızlıkla bekleyeceğim.
Seda Çağlayan
8 YORUMLAR
Seda’cım,
Öncelikle kalemine sağlık, sonra da böyle güzel ve zorlu bir eğitime katıldığın için bravo 👏
Türkiye’de felsefe eğitimi ne yazık ki küçük yaşlarda yok; aslında ne kadar önemli. Matematik ile birlikte el ele gitmesi gerekirdi halbuki. Ama maalesef işte bizim ülkemizde o anlayış yok. Makul bir şeyler anlatmaya çalışan insana “Felsefe yapmayı bırak!” diye kızan bir milletiz.
Dün, Hülya’nın Erkeklik: İmkansız İktidar kitabını tanıttığı yazısında anlattığı öğretmen ve öğrenci arasında geçen diyalog gibi…
Ben kendi çocuklarımı mutlaka bu eğitime göndermek ve bu anlayışı daha çok küçükken edinmelerini isterim.
Buradan, eğitime katılım ile ilgili de belki yaş sınırı, süre gibi detayları paylaşırsan çok iyi olur canım. Eminim benim gibi, birçok okuyucu da kendi çocukları için bunu isteyeceklerdir.
Berilcim, tam da dediğin gibi, “felsefe yapma!” diye kim bilir ne çok insanın, çocuğun söyleyecekleri dilinin ucunda kaldı kendini dışarı atamadan zamanında. Benim aldığım eğitim, eğitmen eğitimi. P4C’yi grup çocuklara verecek kişi olabilmek için alınan eğitim. Bir de çocukların bu deneyimi yaşayabilmesi için oluşturulan gruplar oluyor. Bu gruplar bazen okulların içinde bazen de özel programlar içinde olabiliyor. Bazen de bir günlük workshoplar gibi düzenleniyor. Sana ve ya sizlere söyleyebileceğim spesifik bir yer ve tarih ismi yok çocukları götürebilmeniz için ama şu İnstagram hesaplarını takip ederseniz hem yeniden açılacak olan eğitmen eğitimlerini hem de çocuklar için düzenlenecek olan workshopları yakalayabilir ve katılabilirsiniz:
@minifilozofi
@littlethinkerssociety
Herkese bol bol felsefe yapıp zihinlerini aydınlatacakları günler dilerim:)
Bir felsefe mezunu olarak bayıldım bu eğitime 😍 Çocuklarım bu yaşlardayken ikisine de “Çıtır Çıtır Felsefe” serisinin tamamını okutmuştum. Ardından da onlara felsefe tarihi anlatmak yerine “sorgulama”yı böylece felsefe yapmayı öğretmeyi hiç bırakmadım.
Sorgulayan genç zihinlerden inanılmaz korkulan bir dönemde yetişen bizlerin, kendi çocuklarımız için farklı bir bakış açısı geliştirerek toplumsal değişimi sağlayacağımıza inanıyorum.
Bu harika eğitimden okurlarımızı haberdar ettiğin için çok teşekkürler güzellik. Seni de yürekten kutlarım 👏🏻😘
Bu eğitimi aldıktan sonra lisansımı felsefe üzerine yapmadığım için oldukça hayıflandım kendi kendime:) Kim bilir ne şahane akan dört yıldı okul yılların. Bir çocuğun başına gelebilecek en uygun anne modeli bence felsefeci anne, zira sonsuza kadar soru sorma özgürlüğü var:) Bir felsefeci olarak beğenmiş olmana ayrıca sevindim:)
Çok öperim.
Çocuklara düşünme ve sorgulamayı öğretmek, hem de yukarıdan dikte ederek değil de yaşıtlarıyla keyifli vakit geçirmelerini sağlayarak.
Çok güzelmiş ayy 🤩
Gerçekten çok güzel:) O çemberin içinde olmak insana hem neşe hem de enerji katıyor. Çocuklar çok güzel varlıklar:)
Beğenmenize çok sevindim.
Sevgiler çok çok…
Tebrik ediyorum sizleri Seda Hanım. Bir felsefe mezunu olarak çocukları düşünmeye, sorgulamaya, soru sormaya yönlendirdiğiniz, rehberlik ettiğiniz için çok mutlu oldum inanın. Çok sevgiler.
Demet Hanım, çok çok teşekkür ederim. Ben şimdilik kendime bir altyapı hazırladım aslında. Ve kısa deneyimlerim oldu. Bu işi sürekli hale getirdiğim zaman tebriklerinizi daha çok hak edeceğim:) İnşallah en yakın gelecekte.
Çok teşekkür ederim yüreklendirdiğiniz için.
Sevgiler, selamlar:)