Kozmik Kahkaha | Vamık D. Volkan
Küçükken babası tarafından istismara uğramış bir kadının iyileşme sürecini anlatıyor kitap.
Travma
Jane küçükken babası penisini Jane’e gösteriyor, Jane’nin okşamasını istiyormuş.
Ablası küçük yaşta ölmüş Jane’nin. Tecavüzcü bir babanın yanı sıra yaslı bir anne tarafından büyütülmüş. Annesi ona ilgisiz kalmış. Babasının kendisine tecavüz ettiğinden annesinin haberi olup olmadığını bilmiyor Jane.
Artık yetişkin olan Jane bu olayla yüzleşmeye karar veriyor ve uzman yardımı almak üzere yazara geliyor. Yazar Jane’in anlattıklarını ve süreci de bu kitapta kaleme alıyor.
Annenin Haberi Olmaması Mümkün mü?
Babasının cinsel istismarına uğrayan bir çocuğun annesinin bunu anlamaması, görmemesi, fark etmemesi mümkün müdür? Görünüşte mümkün olabilir ama hiçbir şey hissetmemesi, gerçekten hiçbir şey anlamamış olması… Bana içten içe anlar ama anlamazlıktan gelir, konduramaz, yanlış anladığını düşünür gibi geliyor. Bilemiyorum. Zaten kitabın meselesi de bu değil.
İyileşme Süreci
Jane rüyalarını anlatıyor, çizdiği resimleri gösteriyor, uzman bunları yorumluyor, bu rüya şunu ifade ediyor, bu çizdiğin resim şu anlama geliyor… gibi. Bu yorum ve anlam yüklemeler Jane’e kendini bir parça iyi hissettiriyor.
Her şey böyle olumluya doğru giden bir çizgide ilerlemiyor. Bazen geri gidişler de oluyor. Jane’in hırçınlaştığı hatta fiziksel zarar verdiği zamanlar bile oluyor. Ama doktor azimli ve anlayışlı davranmaya devam ediyor. Terk etmiyor Jane’i. Bu terk edilmeme hali Jane’e iyi geliyor. O kadar ki doktoruna cinsel istek duyduğunu söylüyor ama doktor kırmadan bunun olamayacağını ifade ediyor.
Penisi Olsaydı
Penis konusunda çok takıntılı Jane. Penisi olursa annesine penisi ile zevk vereceğini ve annesinin böylece depresyondan kurtulacağını, beri yandan penisi olsaydı babasının ona tecavüz edemeyeceğini düşünüyor.
Bebeklerin Geçiş Nesnesi
Kitapta bebeklerin “geçiş nesnesi” diye bir şey öğrendim. Hani elinden battaniyesini ya da oyuncağını düşürmeyen bebekler vardır ya. İşte ona “geçiş nesnesi” deniyormuş:
“Bir bebeğin geçiş nesnesi genellikle battaniye veya oyuncak ayı gibi yumuşak bir şeydir. Ayrıca kendine özgü kokusu vardır. Bebeğin zihninde geçiş nesnesi, sahip olduğu ilk ‘ben olmayan’ şeydir ve ‘ben olmayan’ şeklinde algılanan anneyi temsil eder. Bu tür bir nesne, örneğin uyumaya çalıştığında anne ortamda değilse, bebeğin rahatlatıcı ve yatıştırıcı bir anne yanılsamasını korumasını sağlar. Geçiş nesnesi bebeğin evrilmekte olan kendilik temsilini annesinin imgesiyle bağlantılandırır, bu yüzden bebek geçiş nesnesini psikolojik anlamda, kendi denetimi altında tutar. Özgün geçiş nesnesi iki ila dört yaşlarında terk edilir.”
Yetişkinlerde bazen bu geçiş nesnesi ihtiyacı tekrar nüksedermiş. Bu kimi zaman evcil hayvan kimi zaman başka bir şey olabilirmiş.
İyileşme
Neticede, 1960’larda yaşanan ve yıllar süren bir mücadeleyi anlatıyor yazar. Jane’nin iyileşip iyileşemeyeceğini, pes edip etmeyeceğini okuyoruz biz de.
Saygılarımla,
Hülya Erarslan
❗️NOT: Yazarın Atatürk hakkında da psikolojik değerlendirmeler içeren bir kitabı var. Bkz: Ölümsüz Atatürk
Hülya Erarslan
No Comments