Çocukluk masallarla geçer. Hayâl dünyalarını genişletmeye yarayan masallar, bazen hayâllerde masal gibi hayatların varlığını canlandırır. Bu hayâller sürekli hâle gelince, düşünce oluverirler. Zihinlere, iyilerin her zaman kazandığı bir hayat ve her şeyi yapabilen süper kahramanların varlığı kazınır.
Süper Kahramanlar
Her zaman, her şartta, her şeyi başaran, mutlaka karanlıktan çıkabilen ve çıkarabilen süper kahramanlar, hayâllerin vazgeçilmezleridir.
Bu durumda gerçek hayatta da zorluklardan çabucak çıkabilmek için ya süper kahraman olmak ya da süper kahramanı bulabilmek gerektiğini düşünür çocukken insan.
Sonra, özellikle içinde yaşadığımız teknoloji çağında, biraz daha büyüyünce, insanların hayatına yazılı olanların dışında, görsel masallar girmeye başlar. Önce filmler ve diziler, sonra da herkesin hem fotoğraflarını hem de hayatlarını filtreleyerek paylaştığı sosyal mecralar çoğunlukla gerçeklerden uzaktır.
Görünenler hep şöyledir:
Bu görsellerde hiç kimse eski bir kıyafet giymiyor, herkes her daim şık ve bakımlı, herkes sadece geziyor, herkesin evi çok düzenli ve temiz hem de hiç ev işi yapmadan. Herkes çocuklarıyla o kadar güzel ilgileniyor ki çocuklarıyla araları çok iyi. Çocuklar genellikle hiç huysuzluk yapmıyorlar. Arada bir yaparlarsa da anne asla sinirlenmiyor.
Tüm babalar da aynı şekilde hem çalışıyorlar hem de çocuklarının her şeyiyle ilgileniyorlar. Hiç yorulmuyorlar ve hiç kızmıyorlar. Hep çok tahammüllüler.
Kısacası herkes süper kahraman.
Ya Tüm Bunları İzleyen Kişi!
Sürekli bu görselleri gören birey de bir süre sonra kendisinin asla bir süper kahraman olamayacağını düşünür ve kendini git gide yetersiz hissetmeye başlar. Bu durumda, güzel bir hayat yaşamak, kendi gözünde imkânsızlaşır. Artık hayat mutsuz ve doyumsuz yaşanacaktır. Belki bir süper kahraman girerse hayatına, yaşamını güzelleştirir ama zamanla bu seçenek de çok zor görünür gözüne. Mutsuzluğu kabul etmek ve öylece yaşayıp gitmektir artık yapılabilecek tek şey.
Oysa ki;
Bireyin görüp de etkilendiği, kolay ve mutlu hayatlar gerçek değil, sadece illüzyondur. O süper kahramanlar da bu illüzyonun başrolleridir.
Mutlu olmak için süper kahraman olmaya çalışmak büyük bir yanılgıdır. Süper kahraman gerçek değildir. Kimse süper kahraman olamaz. Bu sebeple, süper kahraman olmaya çalışmak da mutluluk değil, mutsuzluk getirir.
Hayatta çok şey yaşanır, biter, yeniden başlar… Bunların her birinde yorulmak normaldir, yanılmak normaldir. Yanlışlıklar da olur insan hayatında. Her zaman iyiler kazanmayabilir. Kızgınlıklar olur. Gözyaşı olur. Başa çıkması çok zor üzüntüler yaşanabilir. Güçlü olma gayretinde olmak güzel de olsa, bazen de güçsüz kalır insan. Bir müddet bir şeyler yapmaya gücü olmayabilir. Böyle zamanlarda bir şeylere mola vermek gerekir. Bazen de çevresinin yardımına ihtiyaç duyar insan. Yardım alır. Fakat bu yardımlar da sınırsız değildir çünkü yardım edenler de süper kahraman değillerdir. Onların yardımı da her şeye çare olmayabilir. Bu yardımlar sırasında da tökezlemeler olur. Çatışmalar olur.
Kısaca hayat her zaman hayâllerdeki gibi olmaz. Kimse de hayâlindeki süper kahraman olamaz. Bu yüzden kahraman olmaya çalışmak değil, hayattaki her şeyi olduğu gibi yaşamak insana iyi gelir.
Nalan Erpolat
No Comments