İnsanlar

İnsanlar | Matt Haig

İlginç bir konu ele alınıyor kitapta. Bir uzaylının gözünden dünya, dünyalılar yani insanlar anlatılıyor. Dışarıdan bakılınca biraz acayip gözüküyormuşuz.

İnsanlar | Büyük Matematik Problemi

Profesör Andrew Martin kırk üç yaşında, evli, bir oğlu var. Çok zor bir matematik problemini çözmüş. Bunu öğrenen uzaylılar derhal olaya müdahale etmek istiyorlar. Çünkü bu problemin çözülmesi insanlığı geliştirirmiş ve uzaylılar insanların gelişimini engellemek istiyorlar.
Uzaylılar bu problemi çözerek hayatlarını değiştirmişler. Evrende yolculuk etmek, başka gezegenlere yerleşmek, başka bedenlere dönüşmek, istedikleri kadar uzun yaşamak, birbirlerinin zihinlerini okumak… vb. İnsanların da bunları yapabilecek hale gelmesini istemiyorlar. Bunun için bu problemi ispat eden Andrew’u ve bu ispatı bilen hatta ispatlanabilirliğini dahi bilen herkesi yok etmeye karar veriyorlar ve bu iş için aralarından birini görevlendirip Dünya’ya gönderiyorlar.

İnsanlar | İnsanlar

Dünyaya gönderilen uzaylı, burada şöyle gözlemlerde bulunuyor:

• Binalar statik ve yere yapışık.
• Arabalar kendi kendilerine dolmuyor ve beyinleri yok.
• İnsanlar bir şey satın alıyor, sonra kendilerini kötü hissedip başka şeyler satın alıyor.
• Dergilerden anlaşılan o ki en önemli şey orgazm.

Dünya dışı bir yabancının gözünden bakınca… pardon göz demişim ama artık ne çeşit bir organları varsa görmek için… epey değişik olabilir buralar.

İnsanlar | Uzaylılar

Bir insanın gözünden de uzaylıların memleketi değişik gözükür herhalde. Ki gidip görenler var.

Bkz: Kozmik Dokunuş | In Vitro

Bu kitapta uzaylılar tarafından kaçırılan insanların hikâyeleri yer alıyor. Uzaylıların ve ortamlarının nasıl göründüğüne dair aktarımları var kitapta. Bence korkunçlu, okumayın.

Bir de biz hep uzaylıların daha gelişmiş olduklarını varsayıyoruz. Bu varsayımı neye dayandırıyoruz acaba? Belki onlar bizden daha az gelişmiş ya da belki bizimle eş gelişmiş varlıklardır. Olamaz mı?

Hikâyeye geri dönersek, dünyaya gönderilen uzaylı, görevini tamamlayabilecek mi, bunun heyecanını yaşatıyor yazar. Çünkü uzaylı, insanlarla vakit geçirdikçe sıcaklık ve yakınlık duymaya başlıyor. Kendi memleketinde hiç tatmadığı hisler bunlar. Bu açıdan kitap biraz insan güzellemesi yapıyor ki yapsın. Azıcık sevelim kendimizi.

Kitabın bu ilginç konusundan başka bir esprisi yok benim için. Edebi bir keyif almadım, hatta çok yavan buldum anlatımı. Yazarın diğer kitaplarını da aynı şekilde değerlendiriyorum. Güzel bir hayal gücünün basitçe aktarımı.

Yazarın diğer kitapları için:

Bkz: Zamanı Durdurmanın Yolları
Bkz: Gece Yarısı Kütüphanesi
 
 
Saygılar,
Hülya Erarslan