Merhabalar, Herkesin iki kalem laf edesi lakin kelimelerin boğulduğu tuhaf günlerden geçiyoruz. Size de oluyordur; sabah kalkıp, rutini yapıp (dezenfeksiyon, kahvaltı, dezenfeksiyon) bir kenara iliştiğinizde, “Bunlar gerçekten yaşanıyor mu?” hissine kapılıyorsunuzdur sizler de. Bende yoğun bu his. Çok yoğun bir çalışma hayatım var (-dı),…
Ommm Ne can sıkıcı bir bilmece bu yaşam. Ardından gelene bakamadan, önündekini bilemeden, günün günü kovaladığı. Anlık heyecanlara aşık olup, nefes almaya çalıştığımız bir akvaryumdayız. En azından ben öyleyim. Sıkılma lüksüm yok çünkü yüküm çok. Ama ben pireli bir deli kadın, çabucak sıkılıp tüketme…
Bir başına olmak güzel şey. Çay mı içeceksin, iç. Bira? O da olur. Yan gelip yatacak mısın? Yat. Aynı parasızlık, aynı dertler halihazırda mevcut. Değişen birşey yok. Aynı insanlar, aynı rutinler, aynı döküntüler etrafta. Değişen benim. Ne mutlu. Beklemiyorum hiçbir şey ne senden ne…
