Dost Muhabbetinin Sıcaklığı

Geçtiğimiz hafta sonu çok sevdiğim bir dostumla kahve içmek için sözleştik. Kendisi yaklaşık 3 sene evvel, bize göre ani bir kararla, sevgili eşiyle birlikte Londra’da yaşama kararı alıp bu diyarları terk etmişti. Onunla aynı ortaokul ve lisede okumuştuk, her daim bir şekilde dostluğumuzu devam ettirebilmiştik. Tabii Londra’ya taşındıktan sonra görüşmelerimizin sıklığı azaldı ama İstanbul’a geldiğinde buluşmayı ihmal etmiyoruz.

İnsanın eski bir dostuyla, aradan ne kadar sene geçerse geçsin, bir araya geldiğinde yaptıkları sohbetin de tadı bambaşka oluyor inanın. Sizler de zaman zaman benzer duyguları hissediyorsunuzdur. Yanında kendinizi rahat hissettiğiniz, karşınızdakine kendinizi anlatma gibi bir derdinizin olmayışı, sadece sizi dinleyen ve sizi gerçekten anlayabileceğini düşündüğünüz, hissettiğiniz bir dostunuzun yanında olmak ne güzel bir duygudur …

En Kötüsü Ne Olabilir?

Uzun zaman sonra bir araya gelince ikimiz de hayatımızdaki önemli değişiklikleri ve tabii ki ufak tefek problemleri anlatmaya başladık. Onları, yurtdışında kendi düzenlerini kurabilmek için attıkları bu adımı her zaman kutlamışımdır. Ama halen, bu kararı nasıl aldıklarını inanamadığımı da her defasında söylerim. Bu kadar planlı, programlı olan, özellikle atacağı büyük adımların derin fizibilite çalışmasını tamamladıktan sonra konunun artılarını, eksilerini değerlendirip buna değip değmeyeceğine karar verebilmek, onun için de ilk başta gerçekten çok zor olmuştu. Bunu, benzeyen mizacı özelliklerimize dayanarak, rahatlıkla söyleyebiliyorum.

Son derece sakin ve dinginlikle anlatıyordu ki;  hayatı için aldığı bu kararları, anlatırken bile; onun bu kadar huzurlu ve mutlu olduğunu görebilmek beni de çok mutlu ediyordu.

“İnan, artık çok fazla sorgulamıyorum bu hayatı. Belki de yaşımız gereği, artık kılı kırk yarmıyorum; gönlümden, aklımdan geçen şeyleri yapmak, denemek istiyorum. Daha ne kadar süre yaşayacağımız belli değil; o zaman bu kadar kasmak neden diye düşünüp ‘En kötüsü ne olabilir?’ diye soruyorum kendime. Ardından, kararlarım peşi sıra geliyor inan Demet” deyince, aslında sevgili dostum Müge’nin ne kadar doğru şeyler söylediğini daha iyi anladım. Gerçekten de bazı şeyleri bu kadar detaylı ve ince düşünmeye hiç değmiyordu. Bu cümleyi benim gibi bir felsefecinin söylemesi beni de hayrete düşürüyor inanın. 🙈 Ama zaman var ya, o geçen zaman; bizleri değiştiriyor, başkalaştırıyor işte. Bunu çoğu zaman esnemekte zorlandığım halde ifade edebiliyorsam bu şekilde, söylediğimin anlamı kıymetli gerçekten benim için.

Hepimizin aslında ne planları, ne hayalleri vardı değil mi hayata atılırken?

Bu soruyu tamamen karamsar bir tavırla sormuyorum inanın. Evet, kurduğumuz bazı hayaller gerçek olamadı; aldığımız bazı kararlar  acı ve hüzünleri de beraberinde getirdi. Ama en başından, sonunun böyle olacağını bilebilir miydik? Kimse bilemezdi tabi. Bu durumların bizden çok şey götürdüğü doğrudur evet ama onların sayesinde bayağı bir piştiğimizi, olgunlaştığımızı da kabul etmemiz gerekir. Kırk yıl düşünsem bunları söyleyebileceğim aklıma bile gelmezdi gerçekten. Ama 40’lı yaşların olgunluğu böyle bir şey olsa gerek 😉

Şekil Değiştiren Hayaller, Kararlar

Bazı kararlarımız, hayallerimiz hayatla birlikte şekil değiştirdi. Sonunda gerçekleşen şeye baktığımızda; “Bu değildi benim en başta istediğim ama bu da hiç fena değil” diye düşündük belki de. Onun için diyorum ki bazı şeyleri çok fazla düşünmemek, detayda boğulmamak, akışa, kendimizi akan suya bırakmak gerekiyor.

Bu yıl özellikle bu konu üzerinde çalışacağımı sizler biliyorsunuz. İşte sevgili dostum da aldıkları bu önemli karar için, “En kötüsü 1 sene sonra İstanbul’a geri döneriz” diye düşünüp, yeni hayatlarına yelken açtılar aslında.

Onunla yollarımızın yeniden kesişmesi, işte sizlere bu yazdıklarımı uyandırdı benim içimde. Dostumun tüm içtenliği ve samimiyeti ile elini omzuma koyup; “Seni ne mutlu ediyorsa onu yap, kimin yanında, nerede huzurluysan orada kal Demetciğim” dediğinde dolan gözlerimle ona veda edip, bir sonraki buluşmamıza kadar kendimize çok yüklenmeyeceğimize dair söz verdik.

Eski bir dostla buluşup, paylaşılan o sıcak sohbetin ben de bıraktığı izleri sizlerle paylaşmak istedim bu hafta. Beğendiğim cümleleri yazdığım not defterimde karşıma çıkan ve bunun da bir tesadüf olmadığını düşündüğüm Şems-i Tebrizi’nin şu güzel sözleriyle yazımı tamamlamak istiyorum;

“İstekte bulunmak kolaydır, ancak istediğin şeyi taşıyabilecek güçte olup olmadığından emin olmak zordur. Çağırdığına ne kadar hazır olduğundan emin değilsen, sistem seni emin oluncaya dek bekler.”

Sevgilerimle,
Demet Uncu