Kadın Sesi | 4

 

İndeks

Kadın Sesi | Füruğ
Kadın Sesi | 1
Kadın Sesi | 2
Kadın Sesi | 3
Kadın Sesi | 4
Kadın Sesi | 5
Kadın Sesi | 6

 

Sevmenin Unutulmaması Üzerine | 1

Sıcacık yatağından çıkmak istemediğinden kapı zilinin çalmasına aldırmadı ama telefonun ısrarla çalan sesine dayanamadı. Başucundaki telefona uzanıp gözlerini araladı. Arayanın ismi kayıtlı değildi. Kimin aradığını bilmiyordu ama nasılsa uyanmıştı artık. Üzerini açıp yatağın kenarında bir süre oturdu. Tam o sırada telefon bir daha çaldı. Bu defa telefonu eline aldı, tereddütlü bir şekilde evirip çevirdi. Sonunda açmamaya karar verdi.

Uzun bir süredir kendinden başka biriyle konuşamıyordu. Konuşsa da anlatamıyor, anlatsa da bu konuşmadan pek bir tat alamıyordu. Daha önce de düşündüğü gibi -tekrarlar-tekrarlar- yaşıyor, aynı yalnızlığı tekrar tekrar fark ediyordu. Bir süredir kendini tam olarak anlayacak birini bulamıyordu.

Doğruca yazı masasının başına geçti, kâğıtların arasında büyük bir istekle bir süre arandı. Aradığı şiiri daha dün yazmıştı. Birkaç kez okumuş sonra da diğerlerinden farklı bir yere koymuş olabilirdi. Tam masadan kalkmayı düşünürken önünde duran kitabın arasındaki beyaz sayfayı fark etti. Kâğıdı önüne koyup çatallanmış sesini düzeltmeye bile çalışmadan tane tane okumaya başladı. Her bir sözcüğün yüreğinden gelen bir sese eşlik ettiğini duyumsadı. Uzun, parlak, dümdüz saçlarını eliyle arkasında toplayarak bir iç geçirme sesi çıkardı belli belirsiz. Yerinden kalkıp sandalyesine astığı sabahlığını geçirdi sırtına. Başladı okumaya.

Sen ve Ben, Dünya-Tekrarlar

Gözyaşlarım, içimden gelen sesler
Hayatımdaki tekrarlar, tekrarlar
Gülümsüyorlar karşımdaki duvarın arkasından
 
Kaç kez aklımdan geçti geçmiş -geçmemiş ya da tekrar
Milyar saniyeye sorsak ömrüm boyunca geçen
Kaç kez tekrar kaç kez tekrar
Geçip gitmekten korkan “anlar”
Sayısız kez beni hatırlarlar
Kederler, saatler, susmayan kadınlar, çocuklar
En çok da evler, odalar, giysiler, dolaplar
Hepsi birden hayatı eder tekrar…
 
Gözyaşlarım, içimden gelen sesler
Hayatımdaki tekrarlar, tekrarlar
Gülümsüyorlar karşımdaki duvarın arkasından
 
Kendi kendime mi bu dönmeler
Yer çekiminde mi sebep
Her yeni Ay bir tekrar
Her gece, her sabah ve her yağmur
Unutmak, hatırlamak, konuşmak, susmak
Yalnız kalmak, kavuşmak, yürümek ve koşmak
En büyük çıkmazımız tekrar tekrar yaşamak
Nefes almak, uyumak, konuşmak
Düşünmek, düşünmek hiç farksız öncekinden
Her biri daha kaç kez bana gelecek
 
Göz yaşlarım, içimden gelen sesler
Hayatımdaki tekrarlar, tekrarlar
Gülümsüyorlar karşımdaki duvarın arkasından.

 

Kaç kez bunları -tekrarlanan hayatı ve anlaşılamadığını- düşünmüş, yalnızlığı derinlerinde hissetmişti.

Tüm bu hüznün dibine kadar batmışken aklına biraz önce onu arayan bilinmeyen numara geldi. Yakalayamadığı bir düşünce, bir yargı, geçmiş ama aslında geçememiş bir anı kırıntısı olmasa aklına gelir miydi az önce çalan telefon. Bir türlü bulamadığı içten içe anlaşılma arzusunun farklı bir tınıda çalan telefon zilinde karşısına çıkması mıydı sebep yoksa? Hani o da çalan telefonu görmezden gelmek istememiş miydi? Her kimse onu arayan, belki de hiç tanımadığı yanlış bir aramaydı ama…

Yine de bir bağ kurmuştu kendiyle. Çünkü ruhunu yaslayacağı bir omuz bekliyordu. Bekliyordu da. Bekleyeceğine…
 

*

Şimdi öykümüze ara verip kısa bir analiz yapalım mı birlikte? Arayan kişiyle ilgili ihtimalleri sıralayalım mı bir çırpıda?

Başlıyorum öyleyse:

– Yanlış numara

– Su cihazı ya da ona benzer bir ürünün pazarlamacısı

– Rastgele telefonun tuşlarına basmış bir yabancı

– İşine yarayacak bilgi ve uyarılarını paylaşacak bir yetkili ya da müşteri temsilcisi

– Kendine bankacı ya da polis süsü veren bir dolandırıcı

– Onun telefon numarasını yeni bulup arayan bir arkadaşı

– Telefon numarasını eski telefonundan yeni telefonuna aktaramadığı bir dostu

– Ruhunu onun omzuna yaslayacak bir erkek ya da bir kadın belki de bir zombi. (Bu seçeneği yazmak istemezdim ama…)

Bu seçeneklerden hangisi ya da hangilerinin kadının hayatına daha çok değer katabileceğini bilmemiz mümkün değildir ama bize en yakın gelen bir ikisini seçebiliriz. Ben en değersiz sayabileceğim birinci seçeneği seçip (bu da benim kocaman yargılarımdan biri) hikâyeye devam edeceğim.

*

 
 

Devamı için tıklayınız.

 
 
 
Şen Sevgi Erişen