Piç

Piç | Hakan Günday

Al işte. Gene bir hayattan ne istediğini bilmeyen, yiyeyim içeyim gezeyim tozayım ama hafazanallah asla çalışmayayım insanları. Bir de nasıl buluyor bunlar birbirlerini. “Kinyas ve Kayra”da hadi iki kişiler. (Bkz: Kinyas ve Kayra) Burada dört kişi var ve dördü de aynı lacivertin tonu. Nasıl buluyorsunuz oğlum birbirinizi? Kitabın arka kapağında “Piçler şöyledir, böyledir” diye arka kapak yazısı var, onlara ek olarak ayrıca “Piçler birbirini bulur” da yazılabilir.

Piç | Piçler, Piçlerimiz

Cenk, Afgan, Hakan, Barbaros. Bahsi geçen piçler bunlar. Acaba Hakan burada yazarın kendisi mi? Sürekli, aslında hiç yazılmamış kitapların konularını yazılmış gibi anlatan biri bu. Kendi aklına gelen bir konuyu “Bir kitapta okumuştum” diyerek anlatıyor, böylece bir çeşit kamuoyu yoklaması yapıyor. Konu beğenilirse kendi yazacak. Çakal.

Bu adamlar, bir baltaya sap olamamış, olmaya da niyeti olmayan, niyetinin ne olduğunu benim anlayamadığım insanlar. Asla çalışamazlarmış. Asla onu yapamazlarmış, bunu yapamazlarmış. E ne yaparsın? Yesinler içsinler yatsınlar. Ha bir de saçma sapan konuşsunlar. Tamam aslında konuşmalarını sevdim. Konuşsunlar, dinleyebilirim. Acayip bir kafaları var çünkü. Ya da yok, düşündüm de çok da dinleyemem, on-on beş dakika kadar dinleyebilirim sanırım, daha fazla olmaz, çok baş ağrısı yaratırlar.

Amma da saydırdım heriflere. Kitaptaki Suat karakterine döndüm. Suat, bu heriflere yanaşan bir kız arkadaşını uyarıyor, “Yapma, etme” diyor, “Heriflerdeki tipe, yaşayışa bak” diyor aklıbaşında normal bir insan olarak. İşte tam olarak Suat’a katılıyorum ben de.

Aslında biraz sevimli de tipler bunlar. Baktığın zaman zararsızlar da. Ama uzaktan baktığın zaman.

Ben kendilerinden bahsederken ağzımı çok bozmadım ama bunların hak ettiği gerçek tanımlamayı yine kitaptaki bir karakter yapıyor:

“Salak! Evet, bence size çok uygun. Kusura bakmayın ama öyle. Bütün gün boş boş oturup saçma sapan şeylerden konuşuyorsunuz. Sonra da insanların size anlayış göstermesini bekliyorsunuz. Bence bu salaklıktan başka bir şey değil.”

Ben şimdi burada herkesin içinde bu arkadaşları rencide etmek istemediğim için öyle söylemedim ama biraz öyle gibiler hakikaten. Kimsenin evine barkına sokmaması, çoluk çocuğun yanına yaklaştırılmaması gereken tipler. Anca uzaktan merhaba-merhaba, o kadar.

---

Yazarın diğer kitapları için:

Bkz: Kinyas ve Kayra
Bkz: Zargana
Bkz: Malafa
Bkz: Azil
Bkz: Ziyan
 
 
Saygılar,
Hülya Erarslan