“’Hey Yıllar’ örneğin, acayip severim ben o şarkıyı. Neyse işte geçenlerde de evde ‘Hey yıllar yenilmedim size, hatalarım bile aynı’ diye bağıra bağıra şarkı söylüyordum ki felsefeci yanım sonunda ayıldı. Bak cidden, zihnimde ampul yandı resmen. Ayyy, güzelim ampul sembolü de son yıllarda malum…
Sabahleyin erkenden kalkıp hazırlanmış, Servet Hanım’ın söylediği gibi mayolarını da yanlarına almış arabayı bekliyorlardı. Fazla beklemelerine gerek kalmadan limuzin geldi. “Korkarım limuzinle gezmek alışkanlık yapacak. Bir şey değil, komşular ‘Bu limuzin neyin nesi?’ diye merak edecekler. Nasıl anlatırsın. ‘Kızların anneannesi çok zengin. O nedenle…
Ediz kamarasına girdi. Kızları balkonda görmüştü. Ama gördüğünü belli etmeden tekneye çıkmıştı. Aslında kendisine hem kızıyor hem de kendi kendine çok ucuz atlattığını düşünüyordu. Sevin öyle büyük bir teslimiyetle yatarken onu nasıl bırakabildiğine şaşırıyordu. Genç kadın bir ateş topuydu adeta. O güzel dakikalara nasıl…
Saray Kuyumcusu Recaipzade Efendi’nin torunu Mehmet Efendi’nin biricik kızı Servet Hanım’ın kızı Binay Hanım, büyükannesi Mihriban Hanım’ın gözbebeğidir. Güzel sesiyle evde söylediği şarkılar çok hoşuna gidince, müziğe meraklı büyükanne, torununa bir müzik hocası tutar. Saraylı büyükannenin bu isteğine damat bey karşı çıksa da mâni…
Buruna geçip havlusunu yaydı ve uzandı. Ediz’in de kitap okuduğunu görmüştü. Ortalarda Yavuz da yoktu. Gözlerini kaptana çevirdi. Kısa bir süre sonra, üzerindeki bakışları hisseden Ediz genç kıza baktı. İşte o anda kaptanın bütün keyfi yerine geldi. Zira Sevin sıcacık bir gülümseme ile onu…
Gözlerini kapatarak kardeşini düşünmeye başladı. Sevin belki kendisi de farkında değildi ama kaptana haddini bildirmeye veya kendini ona kabul ettirmeye çalıştığını sanıyordu. Oysa aslında esas tutulan kendisiydi. Akşam şarkıları adeta ta yüreğinden hissederek söylemişti. Zaten söylediği parçaların, hemen hepsi aşk şarkılarıydı.…
Hep beraber valizlerini, yemeklerini alıp tekneye çıktılar. Kaptan onları karada karşıladı ve tek tek hanımların ellerinden tutarak tekneye çıkmalarına yardım etti. Belki de özellikle Sevin en arkada kalmıştı. Gayet fütursuzca kaptanın uzanan eline, kendi elindeki çantayı vererek tek başına tekneye çıktı. Ediz, karşılaştığı hareket…
Yerlerine oturur oturmaz Gürkan Ekim’e döndü. “Sana ‘Sakin ol; o içindekini pat diye söylemeye yaşadığı yerlerden alışmış’ diyordum ama bu kadarına da pes. Ekim, Sevin ne yapmaya çalışıyor? İnanamıyorum. Sorduğu soruya bak. Bu saçlarla kendini neye benzettiğinin farkında mı acaba?” “Sinirlenme aşkım. O bildiğini…
Çok yoğun bir gün olmuştu. Herkes bir taraflara alışverişe gitmişti. Ekim, annesinin Beyoğlu’ndaki mağazadan almasını istediği bazı şeyleri almak için gitmek üzere yola çıkarken Gürkan’ı aramış, mağazaya birlikte giderek beraber olabilmişler ve bir kafede birer fincan kahve içebilmişlerdi. İşleri bittiğinde eve birlikte gitmeyi teklif…
Üstlerindeki giyecekler hafif şeyler olmasına rağmen hava çok terletiyordu. Daha on metre gitmeden ter içinde kaldılar. Kanal boyundaki satıcılarda çok güzel hediyelikler vardı. Kızlara, Hacer Hanım’a, kendilerine aldıklarından başka; Seher, çiftlikte çalışan bayanlara da bol bol hediye aldı. Elleri bir sürü poşetle dolu vaziyette…
